larry young
-
1965'te blue note için kaydettigi unity albümüyle modal caz ve post-bop da tabir edilen tarzin en güzel örneklerinden birini vermis, hakettigi ragbeti görmedigini düsündügüm caz klavyecisi. bu albümde hammond'i bas niyetine de kullanan larry bey'e elvin jones, joe henderson ve woody shaw gibi babalar da eslik etmektedir. bir sene öncesinden into somethin de güzel albümdür, grant green'i gitarda dinleme imkani da vardir hem ama en saglami yine unity'dir. hele bir softly as in a morning sunrise yorumu var ki burda anlatmakla olmaz. * 1970'lerde larry young's fuel adli grubuyla artan oranda fusion'a kaydi larry young, pek takilamadim bu dönemlere lakin.
kendisiyle ilgili "jimmy smith klavyenin charlie parker 'i ise larry young da john coltrane'idir" diye manali bir tespit de vardir, meraklisina. -
larry young aka. khalid yasin abdul aziz, dünya üzerinde çok kalmamış ancak eserleriyle çoktan ölümsüzlüğe erişmiş hammond-b3 ustası new jerseyli büyük cazcı, aktivist.
ellilerin başında* çeşitli r&b gruplarında sideman olarak çalmaya başlar, yeteneği kısa sürede keşfedilince lou donaldson, kenny dorham, hank mobley ve joe henderson gibi büyük ustaların ardındaki organist olur. yirmisine bastığında ilk albümü testifying'i çıkarıp aynı yıl young blues'la kariyerini perçinlemiştir bile. iki yıl sonra çıkan groove street'i her dinleyişimde young'ın ne denli deha olduğunu anlamış olur, hüzünlenirim. her albümde kalitesini ve yeteneğini arttıran kaç cazcı var?
yine de, çoğu cazcının hayali olan "alfred lion'la tanışma hadisesi"ni de başarıyla atlatınca blue note recordings'le anlaşmış ve altı yılda altı nefis albüm sürmüştür piyasaya: into somethin'*, unity*, of love and peace*, contrasts*, heaven on earth* ve mother ship*.
tümü güzeldir, ancak unity'nin yeri apayrıdır. gencecik woody shaw'un leziz besteleriyle irkilir, elvin jones'un ritmlerinde kendimizi buluruz. detaylı bilgi için, (bkz: unity/@ornette) der, büyük ustanın son iki albümünün avant-garde sayılabileceğini belirtmekten kıvanç duyarım.
pnömoniden genç yaşta ölen büyük cazcılardan sadece biri larry young. uyuşturucu nedeniyle yaşadığı parasızlığın onu ittiği çukurdan bahsetmişti bir röportajında joe henderson. içim acımıştı. ne olursa olsun çok sağlam cazcılardan biri. miles davis'in bitches brew'ünde kendisini duymak büyük keyif, black power'da adını görmek tüyleri diken diken edici, beyond all limits'teki solosunu dinlemek heyecan verici. -
-
tony williams'ın emergency! albümünde yaptıkları bile tek başına kendisine hayran olmak için yeterli bir neden diye düşünüyorum.
-
çoğu albümü en azından benim açımdan müziğe bakış açımı değiştirebilecek kadar etkili. piyano jazz'ın ne kadar abartılmış olduğuna da şahit olmamak elde değil, böyle güzel adamları kimse anmıyor iken.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap