contre sainte-beuve

• proust'un, dönemin salon adamlarından ünlü fransız eleştirmen saint-beuve'ün eleştiri yöntemi üzerine düşüncelerini içeren kitabıdır. 1954 yılında gallimard yayınlarından basılan bu kitap, doğubatı yayınlarınca roza hakmen çevirisiyle yayımlanmıştır. ağırlıklı olarak gerard de nerval, balzac ve baudelaire isimleri üzerinden eleştirisini yürüten proust, yazmak üzerine yine kusursuzca döktürür ve sanatta derinliğin önemine vurgu yaparken yazdıklarıyla dahi sevinçten ağlatabilir.
  
  "ortaya çıkan eserlerde ritmin oldukça süratli, sözdiziminin oldukça nitelikli, metnin oldukça akıcı olması büyük bir başarı sayılmaz. insan yola çıkmadan önce yanında götürmekle görevli olduğu bütün hazineleri nehre atarsa, koşar adım yol alması zor değildir. ne var ki vardığı yere hiçbir şey götürmediği için, yolculuğun hızı ve varış kolaylığı pek bir anlam ifade etmeyecektir."
  
  ve kitabın ilk cümlesi: "akla verdiğim önem her geçen gün azalıyor."
• "chopin: müziğinde sürekli değişen, mahrem bir ruh halinin birbirini izleyen, birbirine zıt aşamalarını sergileyen, tam usulca gelişirken yeni, bambaşka bir ruh halinin gelip onun yerini aldığı, ama hep marazi bir mahrem vurguyla, çılgınca hareketliliği içinde kendine kapanan, çoğunlukla hamleler halinde ilerleyen, schumann'ın huzuruna, tatlılığına, kendisi dışında hiçbir şeyle karşılaşmasına asla yer veremeyen müziğiyle o büyük, marazi, duyarlı, bencil ve züppe sanatçı." marcel proust - contre sainte-beuve (ruhların iletişimi proust ve müzik içinde)
  [çeviri ya da basım hatası kokusu: schumann'ın bla bla müziğine karşılık büyük, marazi vs. olsa gerek.]