gerard de nerval

• ... apollonaire ve arkadaşlarının, onun 40 yaşındayken kendini astığı sokak lambasının önünde gecenin bir vakti saygı duruşuna geçtiği, şiirlerini nöbetler ve gel-gitler arasında yazmış deli, lanetli şair.
• (bkz: nerval)
• ... düşün, deliligin ve karanligin sairinin kendi deyisiyle:
  
  "ilham perisi, icime tatli dilli bir tanrica gibi girer, ama oradan bir cadi gibi, istirap icinde, inleye inleye cikar."
• "bekleme beni bu akşam
  çünkü ak ve kara olacak gece"
• yaşamı, sanatı, tüm yapıtları ve türk edebiyatındaki etkileri erdoğan alkan tarafından uzun uzun anlatılmış gerçeküstücü. aurelia (rüya ve yaşam) harika bir öyküdür.
• (bkz: fantaisie)
• (bkz: sokak lambasi)
• 1808-1855 yılları arasında yasamıs ve de pariste dogmustur.uyuşturucu madde ve esrar kullanmıstır.nerval,1841 den sona iki üç kere akıl hastanesine yatarak tedavi görmüş.1855 yılında bir sabah paris sokaklarından birinde kravatıyla bir direge asılmıs olarak bulunur.baudelaire ve öteki romantiklerin yakın arkadasıdır ama şiir anlayısı onlara benzemez.
• dönemin mason dünyasının önemli şahıslarından olan nerval, uyuşturucu madde bağımlısı olmuş; 1841 yılı itibariyle birkaç kez akıl hastanesinde yatmıştır. görevi vesilesi ile birçok ülke gezen nerval, hiçbir şehirde yerleşik bir hayat sürememiştir. o'nun paris'de 1820'li yıllarda, lüksemburg ve hollanda'da da 1830'lu ve 1840'lı yıllarda yaşadığı aşkları şiirlerine de yansımıştır.
• siyahın gezginiyim: her gün daha derine
  yanar akşamla caddede vebalı lambalar,
  bezgin, sıkıntıyla bakar herkes benzerine;
  redingotlarıyla mumya gibi otururlar
  iş yerlerinde, kahvelerde. ve akar zaman.
  -birden söner uzak bir yıldız gibi yaşaman-
  demek isterim, alımlı kadının birine.
  
  çünkü kanar "bir mezarda bırakılan aşklar":
  adrianne! jenny! yıllardır bakir bir dulum ben,
  avuntu bilmez. nafileydi tüm yolculuklar
  o arayış: kara güneş içimdeydi zaten.
  gittim harfin ve sayının bilinmez ucuna:
  ölü yüzüm çekilmişti gecenin burcuna,
  korkmadım sokağa hapsediyorken kapılar.
  
  adoniram! hançerle sınandı ustalığın
  ve açıldı gül gibi toht kitabı'ndaki giz:
  herkes iki'dir. ben kimin öteki adıyım?
  söyle: bulmak mıydı amacın ey yitik ikiz.
  "içimizde bir oyuncu, bir seyirci yaşar"
  ve "akıl ürünleri delilikten de çıkar"
  kazıyınca pıhtısını o yıkık zamanın.
  
  melek gülümsemiyor artık öteki anam,
  çekil! çünkü "siyah ve beyaz olacak gece."
  ulaşır mı yaralı hayvan gibi bağırsam
  sesim bencil, sevgisiz, muhkem ev içlerine?
  onulmazım. çağcıl kentin yabanıl yitiği.
  tek giysim vebalı ışıklarla melankoli,
  bir redse kurtulmak bile istemem yazgımdan.
  
  iki'yim: yakalandım sokakta çırılçıplak
  ve giydirildim başkalarının sözleriyle.
  ah! karanlığa giren görür beyazı ancak,
  hangisiyim? biliyorum kimin gözleriyle?
  ne yapsak silinmiyor ruhtan geçmişin izi
  yaşamak kadar ölüm de çağırıyor bizi,
  geçiyorum sokağı fenerle konuşarak
  
  hem yaşamın imidir hem ölümün her fener
  
  morg kaydı
  
  giriş tarihi: 26 ocak 1885
  adı, soyadı: labrunie, gérard de nerval deniliyor
  cinsiyeti: erkek
  yaşı: 47
  doğum yeri: paris (seine)
  medenî hali: bekâr
  mesleği: edebiyatçı
  giyim/eşya: siyah ceket, siyah yakalık, gömlek, flanel yelek,
  gri-yeşil pantolon, kızıl çoraplar, boyalı ayakkabılar, siyah şapka
  ölüm biçimi: asılma
  intihar ya da cinayet: intihar
  ölüm nedeni: bilinmiyor
  gözlem: morga kaldırılmadan önce tanındı.
  cesede edebiyatçılar derneği sahip çıktı
  
  nasipsizim
  
  ahmet oktay