the brood

• çocuklu korku filmi.
  
  spo:
  
  doktorumuzun terapi yöntemi hastaların fiziksel olarak değişimine ve ruhsal olarak içinde bulundukları hâlin dışarıya yansımasına neden oluyor.
  
  bu konuda en başarılı hastası olan kadın işi epey ilerletiyor ve psikotik açıdan onu mahveden öfkesini "ucube çocuklar" olarak doğuruyor. bu ucube çocuklar onun adına çeşitli işler yapıyor.
• "meslier, bilinci maddenin bir ürünü olarak değerlendirmişti. o, insanda bulunan maddedeki bazı değişimlerin belirli bazı düşünce ve duygulara yol açacağı görüşündeydi."^*
  
  sevenlerinin bildiği üzere david cronenberg filmlerinde, her ne kadar süreç tersten işlese de, benzer durumlar ortaya çıkar. örneğin, izlediğimiz rahatsız edici görüntüler vücudumuzda tümörleşir. yazının devamı, filmin konusunu sağdan soldan okumanız halinde maruz kalacağınız kadar spoiler içerir:
  
  --- spoiler ---
  
  the brood, dışa vurulmamış öfkenin içimizde büyüyen çirkin çocuklara dönüşeceği ve eninde sonunda hedefini bulacağını iddia eden; bunu yaparken de sağlıksız bir evliliğin eciş bücüş ürünlerine rol veren ilginç bir film. possession'ın da ilham kaynaklarından biri olduğunu tahmin ediyorum. the brood'u sevdiyseniz ona da bir göz atın derim.
  --- spoiler ---
• tipik bir david cronenberg filmi. merkezine yine insan vücudunun değişimini alan film öfke temasına kilitlenmiş. düşük bütçeyle çekildiği belli olmasına rağmen cinayet sahneleri oldukça etkileyici ve kanlı. başrolde oynayan donuk ve sessiz sarışın kız çok başarılı. yine orijinal bir fikir ve senaryo, yine başka filmlerde rastlanamayacak olaylar. cronenberg'in geleceğine ışık tutan filmlerden. hastanede dehşet gibi tırt bir video filmi adıyla da türkçemize çevrildiğini not düşerim.
• garip bi film, usta'nın daha tam usta olmadığı dönemden, ama gene de başarılı.
• gerilim diyebildiğim çok az sayıdaki filmden biridir. bazı sahnelerdeki teknik zayıflığı olmasa etkisi çok daha fazla olacakken, belki de böylesi daha iyi olmuştur. cronenberg'un enfes bir şekilde görselleştirdiği vücut manipulasyonu bu filmde de imzası gibidir. bu sahnelerden rahatsız olanların midesini zorlar. filmin en önemli kısmı olan psikolojinin ise ne derece rahatsız edici olacağı ilk tiyatro sahnesinde anlaşılabilir. dead ringers filmiyle aynı gün izlenmesi zihin bulanıklığına yol açabilir.
• 1979 tarihli david cronenberg filmi.
  
  --- spoiler ---
  özellikle de anaokulundaki cinayet tüyler ürpertici. önümüzdeki yıllarda remake olması muhtemel bu filmin.
  --- spoiler ---
• efes pilsen özel seri 10'un sunduğu cumartesi korku gecesinde izlenmiş, david cronenberg'in en kişisel işlerinden sayılabilecek, işlevsiz bir ailenin ve dahası bir boşanmanın nasıl da dehşetli irinlere dönüşebileceğini gösteren gergin film.
  
  metal nesnelere ve beden deformasyonuna olan tutkulu sevdası yerine çok daha insanî bir korku etrafında, çatırdayan bir aile ve velâyet kaygısı üzerinden işlenen kötü anne temasıyla cronenberg, çocukluk travmaları üzerine ektiği nefret, öfke ve intikam ile gün aydınlığında - hafif denemeyecek toronto soğuğuyla birlikte - tekinsiz bir korku inşa ediyor.
  
  erken 80'lerin anlatı ve görsel dinamikleriyle, bir sonraki karesinin nereye gideceğini kestirmenin gerçekten zor olduğu film, drama/gerilim çatısına kattığı rengârenk montlar giymiş - ve bu hâliyle teletubbies'e benzeyen- anaokulu bebeleriyle, renkli ama ruhsuz intikam tugayı yaratmayı başarıyor. "faili meçhul" cinayetlerin failini de beyaz ışıkla aydınlatılan sınıflarda göstermesiyle de bu tugay neferlerinin bir "araç" olduğunu akıllıca gösteren cronenberg, "amaç" olarak ise anne olmak için elinden geleni yapmış ama günbegün kendi annesine dönüşen bir kadının kendi buhranlarında savrulabileceği yerlerin sınırlarını tayin etmek olarak belirlemiş.
  
  nitekim, çözülmemiş travmalar tam da üzerine gelen boşanma gerilimini "nefret kuluçkası"ndan çıkmış yavrular metaforuyla, travma, korku, nefret veyâhut intikam ve sâir hisleri bir yandan iblisleştirirken bir yandan da oldukça insan biçiminde temsil etmesiyle aslolan korkunun kendisinin insan olduğunu incelikle anlatan film.
• don't look now filminden esinlenmiş possesion filmine esin kaynağı olmuştur. üçü de harika filmlerdir.
• izlediğimde muhtemelen 5-6 yaşlarında olduğum film. öyle tüyler ürperticiydi ki hala sahneler aklımdadır.
  
  bence kesinlikle yeniden yorumlanarak çekilmeli.
• konu olarak ilgi çekici lakin teknik vasatlıklardan dolayı komediye dönüşen korku filmi.