the brood

• gerilim diyebildiğim çok az sayıdaki filmden biridir. bazı sahnelerdeki teknik zayıflığı olmasa etkisi çok daha fazla olacakken, belki de böylesi daha iyi olmuştur. cronenberg'un enfes bir şekilde görselleştirdiği vücut manipulasyonu bu filmde de imzası gibidir. bu sahnelerden rahatsız olanların midesini zorlar. filmin en önemli kısmı olan psikolojinin ise ne derece rahatsız edici olacağı ilk tiyatro sahnesinde anlaşılabilir. dead ringers filmiyle aynı gün izlenmesi zihin bulanıklığına yol açabilir.