kötü anne

• (bkz: rabenmutter)
• (bkz: kötü anne)
• hayatınızı mahveden, yıllarca kendinizi sorgulamanıza neden olan, hayata tam anlamda karışamadığınız, hapis hayatı yaşatan annedir. genellikle kötü annelerin maddi yıkımlar yapması beklenir. şiddet, kötü ortam vb. oysa ki normal görünümlü taklidi yapan ve akıl hastası annelerde vardır.
  anneler kutsaldır yine de annedir demeyeceğiniz türdendir. hiç kimse anne olduğu için hakketmediği bu sıfatı kullanmamalı yaşananları sadece çocuk bilir. o yüzden kimse kutsal değildir. annenin de kötüsü vardır. her şeye rağmen çizgisini aşan kötünün kelime karşıtı annelerdir. hiçbir çocuk sizi ne kadar kötü olduğuna ikna etmek zorunda değil. kötülük yapıldıysa telafisi olmaz. çünkü yapan anne sıfatı taşıdığı için.
• bu konuda bir fikrim yok. onu çok sevmeme ve bazı bazı takdir etmeme rağmen. hayatımı siktiğini biliyorum ama ne olursa olsun. teşekkür ederim anne. seni artık affedemiyorum.
• kötü anne yoktur. kötü insan vardır. anne kavramı içerisinde iyiliği, şefkati, fedakârlığı barındırır. annelik, insanüstü güçlü bir duygusal statüdür.
• az önce bir çok kez söylediği şeyi tekrarladı; “elinizden bir bok gelmiyor.”
  
  ailemle bir işe girişecektim şu dakika vaz geçtim aile evinden ayrılıyorum, kendi yoluma bakacağım.
• daha kötüsü için : narsist anne/aile
• hele babanızda safsa artık iyice ayvayı yemişsinizdir.
  tüm hayatınız 10-0 yenilgiyle başlamıştır...
  
  asla bitmez. geberip kurtulsanız şanslısınızdır. gebermezlerde. ailenin içine incir ağacı dikerler. ondan sonra geberirler.
  3 kardeştik. hayat zulm oldu bize. ne çocukluğumuzu bildik. ne gençliğimizi yaşadık. ablam evden kaçmak için kocaya kaçtı. 17 yaşında. o günleri hatırlamamak için görüşmüyoruz bile. 20 yıldır görmedim. facebooktan takip ediyorum. sahte hesapla ekli.
  (şükür mutlu oğulları tıp fakültesinde)
  şu an 70 dönümlük arazinin yarısı onun. hiç arayıp sormuyor bile. ne oldu benim hisselerim bile demiyor.
  
  ablamı kepaze etti. peki ruh hastası annem sustu mu! hayır! mollah kurban istiyordu daha. sığamıyordu bir yere kimse saygı duymuyordu. saygı duyulmadıkça adam yerine konulmadıkça hırsını bizden alıyordu
  (kardeşim kabul et. beceriksizsin işte. elinden iş gelmiyor. vasatlığın ile aileyi diplere indirdin.
  ama ailenin dibe inmesinde sorumlu olduğunu kabul etmeyecek. sucu çocuklarına atacak. problemli olmayan cocuklarını problemli yapmak için elinden gelen ni yaptı yıllarca.
  eeee işte ben aslında cok becerikliyim her şeyi yaparım. iyi giyinirimde.işte benim çocuklarım problemli. ondan yapamıyorum. diye etrafa propaganda yapıyor..
  kimse yemiyordu bunu.
  saf babamdan başka...
  babamı bize düşman etti. bütün sorunların olumsuzluğun bizden olduğunu inandı babam. zavallı abim! 12 yaşında kadar yatağa ıslatırdı.
  gece çişe kaldırıldı. eyvah eğer yatağı ıslattıysa annem söylenirdi
  yıkardı ortalığı
  ''hala yatağı ıslatıyor. bıktım yetti diye''
  adamın içine dallardı. sus artık sus derdik yatakta. babam daynamaz gelir abimi döverdi. işte böyle büyüdü abim. daha neler neler gördü. gördük. içine kapanık sessiz bir delikanlı oldu abim.(bende tam tersi. gürültücü kavgacı) ama hala daha annem olacak kadın uğraşıyordu bu cocukla. en sonunda intihar etti abim.
  abimi yedikten sonra anca öldü annem olacak kadın. ve saf babam. peki ne oldu. ben tek başıma kaldım. 17 yaşında genç bir kızdım.
  özetle ailenin içine incir ağaçı dikti..
• iskender savaşır lügatinde trak kastrasyon göndereni, hüüp ise kötü anne yutuculuğunun göndereni.
• kötü anne diyince, genellikle akla somut kötülükler yapan, çocuğuna kasıtlı zararlar veren, eylemleri olan anneler tasvir edilmiş.
  
  bana göre benim annem de iyi bir anne değil, en azından yeterli değil.
  kötülüğümü ister mi? sanmam.
  bana vurmuşluğu, kırmışlığı var mı? hayır.
  ama iyi mi? değil.
  
  bir kere "anne" olgusunun içerisinde standart olarak yer alan, çocuğu doğduğu andan itibaren istemsizce hayvanlara bile yüklenen "koruma iç güdüsü" benim annemde hiçbir zaman aktif olmamıştır.
  
  beni bu zamana kadar maddi manevi, hiçbir konuda koruma iç güdüsü ile savunduğunu, o iç güdü ile kendisini olduğundan daha güçlü hissettiğini hiç hatırlamıyorum.
  aksine, bizi korumak zorunda kalacağı durumlarda, sorumluluk bile almak istemediği binlerce örnek verebilirim.
  
  hiçbir zaman temizlik ve beslenmemize özen göstermemiştir örneğin. arkadaşlarımın içerisindeki konumum ve durumumla ilgili hiçbir zaman ihtiyatlı davranmamıştır.
  okulda zorbalık gördüğümü söylediğimde bile hiçbir şey yapmamış, durumu ciddiye almamış, benim zorumla okula gelip öğretmenle konuşup, öyle bir şey yokmuş ki diyip çekilmiştir.
  
  asla yemek yapmak, çocuklarına sofra kurmak, düzen oluşturmak, temizlik yapmak ona göre olmamıştır. yaptığı yalap şap göstermeliktir.
  
  he ama şimdi desem ki maaşını bana verir misin, lazım... verir. sorgulamaz bile.
  beni boğar mı, sıkar mı, hayır...
  kötü söz söyler mi, asla.
  arkadaşlarıma karşı, çevresine karşı güler yüzlü müdür, evet...
  yumuşak huylu mudur, evet...
  kimse hakkında kötülük düşünür mü, hayır...
  
  iyi anne midir, maalesef.
  korumak iç güdüsü (maddi manevi) 10 da 1
  çocuğunun beslenme ve kişisel bakımını sağlama 10 da 1
  ev düzeni oluşturma, sürdürme 10 da 1
  çocuğunun geleceğinde aktif ve yapıcı rol alma 10 da 1
  
  bir keresinde okula gönderdiği besleme çantasından karıncalar fışkırmıştı ya, inanılır gibi değil.
  
  kimseye zararı olmamak durumu, başka koşullarda bir insanın "iyi insan" olması için yeterli olsa da, söz konusu annelik olunca maalesef, iyi anne olmak için hiç yeterli değil.
  anne dediğin, bazen çocuğu için dünyanın geri kalanına karşı kötü olabilmeyi göze almaktır.
  
  ben köpeğim için, 2,5 senede çok daha büyük fedakarlıklar yaptım, çok daha fazla ihtiyatlı hamleler yaptım, çok daha fazla sahip çıktım köpeğime.
  kadının kapasitesi yok maalesef anneliğe.
  eminim şimdiki aklı olsa o da hiç çocuk yapmaz, aman ne uğraşıcam çocukla çolukla derdi. kesin çok pişmandır.
  tatlı kadın, neşeli, pozitif... ama annelik hiç ona göre değilmiş.
  
  kendisine puanım 10 üzerinden 1.