miklos feher

• ömrüm boyunca gördüğüm en dramatik sahnenin tek oyuncusu. televizyonda, birçok tanımadığım insanın, birçok ünlü insanın ölümüne şahit oldum ama feher hepsinden farklı gelmiştir her zaman. ölümünden bir saniye önceki o gülümsemesi aklımdan çıkmıyor hiç.
  bu olaydan beri geçen yedi yılda ne zaman hayat üstüme gelse, bunalsam bir şeylerden açar izlerim o sahneyi tekrardan, gözlerim dolar her seferinde ve üzüldüğüm şeyin ne kadar boş olduğunu, yaşamanın ne kadar değerli olduğunu, bugün kafama taktığım saçmasapan şeyin aslında ne kadar önemsiz olduğunu anlarım. tabi keşke ben bunları anlamasaydım da feher hala top peşinde koşuyor olsaydı demeden de duramıyorum.
• yaşamla ölüm arasında aslında ne kadar ince bir çizgi olduğunu ölümüyle gösteren futbolcuydu.
  ölümünden sadece biraz önceydi.. hakemin kendisine gösterdiği sarı kart üzerine gülümsüyordu sevimli bir yüz ifadesiyle. aradan birkaç saniye geçiyordu ve o gülümseyen yüz sahibi kişi tekrar oyuna konsantre olmak için hazırlanırken bir anda yere yığılıyordu ve ne yazık ki daha önce sayısız kez rakiplerinin yaptığı fauller sonucu buluştuğu bedeninin çimlerle son buluşması oluyordu bu, ruhunu teslim ediyordu. bu kadar basitti işte... ölmüştü 25'lik feher...
  yaşamda gülümsenen bir andan sadece birkaç saniye sonrasında bile bu dünyadan göçüp gidilebileceğini hafızama kazımış isimdir miklos feher...
  
  http://www.youtube.com/watch?v=gcqt0ckpro8
• kendisinin ölüm anı, şahsen şahit olduğum en sarsıcı ölüm anlarından biridir, o dönem bana bayağı bir hayatın anlamsızlığını sorgulatmıştır. nice kesmeli, biçmeli video izledim de, feher'in sahadaki o gülüş sonrası gelen ölümü kadar etkilenmişliğim olmadı. hayatımda böyle de bir iz bırakmıştır miklos feher yani.
• bircogu gibi ben de sahadaki olum haberiyle tanidim kendisini.yere du$meden onceki son gulumsemesi veda busesi gibiydi, derinden etkiledi^*.
• yedi sene önce bugün işinin başında bu dünyadan göçmüş futbolcu.
  
  futbolcuların maç esnasında ölmeleri veya ölümden dönmeleri, ölümün ne kadar yanı başımızda olduğunu görmemiz açısından çok etkileyici. hiç tanımadığınız birisi bile olsa, o anda gözler nemlenip yaşla doluyor ister istemez.
  
  birkaç saniye önce tebessüm eden birinin hemen akabinde ölmesi havsalanın alacağı bir şey değil. insan çok karmaşık bir varlık. bazen öyle bir anda terk eder ki dünyayı, o terk-i diyar edenin sanki 100 sene yaşayacağını düşünürüz birkaç saniye evvelinde.
  
  ümit özat'ın köln'de yaşadığı o talihsiz anda da benzer şeyler hissetmiştim. mondragon ile daum'un ağlaması, insanların alkışları, kiminin şaşkınlıktan konuşma becerisini kaybetmesi, sanki o futbol maçının o an için gereksizmiş gibi görünmesine sebep oluyordu.
  
  ve ölüm hayattan çok daha fazlasını istiyordu.
• neredeyse 20 sene olacak bu adam öleli, bu maçı canlı izliyordum o sıra, işim gücüm yok, liseli bir ergenim. kanalları zap yaparken benfica maçını buldum, son 10 dakkası, dedim lan izleyim zevkli görünüyor. 90. dakikaya doğru bir gel geldi, 2 dakika sonra küçük bi depar attı, taç atışını engelledi, sarı kart gördü, güldü ve ardından öldü. hepsi hepi topu 2 dakika içerisinde oldu. maç uzatmaya gitmese, benfica golü atmasa belki yaşayacaktı. buna canlı yayında tanık olunca insan şok oluyor, daha 2 dakika önce canlı olan adam 2 dakika sonra son nefesini verdi ve o son nefesini verişini canlı kanlı olarak izledik.
  
  aradan kaç sene geçti bakın, hala arada aklıma gelir bu adam. gittiğinde yerde huzur bul feher, hala hatırlanıyorsun, derler ya insan unutulunca ölür diye , sen hiç unutulmayacaksın.
• dün danimarka milli takım oyuncusu eriksen’in rahatsızlanması sonrası akıllara tekrar gelen futbolcudur…
• gece gece aklıma geldi yine... 12 senedir sürekli olarak rüyalarıma giriyor bu adamın ölüm sahnesi. 2004 kışında cnn türkte öğlen çıkan spor haberlerinde görmüştüm, beni bu kadar etkileyeceğini hiç düşünmemiştim. ölmeden 4-5 saniye önce gülmesi belki de çok etkiledi.
  
  kafa kesme videoları izleyip bir şey hissetmeyen ben nedense miklos feher ve marco simoncelli'nin ölümlerine aşırı üzülmüştüm. üzücü.. huzur içinde uyuyun...
  
  bir de aklıma gelince nedense blind guardian'ın şu parçası arkada çalıyor. sanırım cnn türk'ün aklıma kazıdığı bir olay.
• gülüşünün ardından yere yığılışı ve arkadaşlarının şok içindeki tepkileri, ağlaşmaları insanın gözlerinden yaş getirir. 90+3'te kart gördükten sonra gülerek ölüme gitmesi gerçekten çok trajik.
• 25 ocak 2004 guimares benfica macı sırasında gördüğü sarı kart sonrası kafasını öne eğip fenalaşan ve maç sonrasında kaldırıldığı hastanede hayata gözlerini yuman, macaristandan portekize fc porto yla yaptığı anlaşma sonucu gelmiş golcü futbolcu.