the defiant ones

• en iyi senaryo oscarını ve siyah-beyaz filmlerde en iyi görüntü yönetmenliği oscarını kazanmış kaliteli film. filmin senaristlerinden nedrick young o zamanlarda kara listede olduğu için (bakınız: mccarthy'nin dönemi-hollywood'taki cadı avı) oscarı kazanmış olsa da alamamıştı. oscarlardan başlamışken buradan devam edeyim. 1959'da en iyi film ödülü kime gitti dersiniz? bu yıl nasıl ki la la land ödülü aldıysa 1959'da da müzikal gigi ödülü kapmış. akademi'nin müzikal aşkı sinefili delirtir. halbuki adaylar arasında gigi'den katbekat değerli cat on a hot tin roof, the defiant ones ve seperate tables vardı. en iyi aktör ödülü ne cat'teki mükemmel performansıyla paul newman'a, ne de defiant'ın ikilisi tony-sidney'e gitti. zaten 1950'lerde sidney'nin ödül alması imkansızdı. ödül seperate'ten david niven'a gitmiş. niven tarihte oscarı sunarken ödül kazanan tek oyuncu olmuş. bence sidney-tony-paul daha fazla hak ediyorlardı. gerçekten oscar açısından rezil bir yılmış. daha fazla hak edenler adaylıkta kalmışlar. bu arada defiant'ın tek aktrisi cara williams 10-15 dakikalık rolüyle aday gösterilmiş ama adaylığı hak ettiğini söylemek zor.
  
  sidney poiter ve tony curtis hapishaneye götürülürken birbirlerine zincirlenmiş, araç kaza yapınca kaçan iki mahkumu oynamışlar. ikisi de mükemmel oynamış. film boyunca bu siyahla beyazın birbirleriyle didişmesi, kavga etmesi, zincir yüzünden birbirlerinden kopamamaları, en nihayetinde bu zincir sayesinde dost olmaları ve şeriften kaçmaları işleniyor. diyaloglar her zamanki gibi kaliteli. iki karakter de iyi yazılmış, bu ikisinin yağmur çamur bataklık asi nehir gece gündüz demeden kaçmaları da iyi işlenmiş. stanley kramer'ın kaliteli filmlerinden, ki pek çok filmi kaliteli zaten. en iyi tarafı da içinde spencer tracy içermediğinden midir nedir, finalde bir nutukun çekilmemesi, izleyiciye kör gözüm mesaj verilmemesi. tracy'li kramer filmleri hep böyle sona eriyordu. filmin diğer artısı siyahi aktörle beyazi aktörün eşit ekran süreleri. siyahla beyazın eşit süreye sahip olduğu, ikisinin de başrolde yer aldığı ilk filmlerden galiba. bir de kramer filmde iki karakterin farklılıklarını işlemiyor, beyazı yüceltip siyahi kötüleştirmiyor, iki karakterin benzerliklerine odaklanıyor, çok da iyi ediyor. mesela siyahi karakter çocukluğundan itibaren ne kadar çile çekmişse beyaz da o kadar çekmiş. hayat siyah için de, beyaz için de zor.
  
  gelelim trivialara. kirk douglas, burt lancaster, gregory peck, anthony quinn, frank sinatra, robert mitchum hepsi joker rolünü reddetmişler. mitchum filmde siyahla beyazın birbirlerine zincirlenmelerinin gerçekçi olmadığını söyleyip reddetmiş rolü. ama film aslında gerçek bir olaydan uyarlanmış. alemsin mitçum. rol bir ara marlon brando'ya da gitmiş, ama brando kramer'ın the wild one'ını sevmediğinden bu filmde oynamaktan vazgeçmiş. elvis presley filmde oynamayı çok istemiş, menajeri oynama deyince vazgeçmiş. filmin başarısından sonra pişman olmuştur presley. curtis filme fazlasıyla inanmış, o kadar inanmış ki bütçeye destek vermiş.