one hot minute

• kesinlikle underrated bir albüm. ölümüne red hot chili peppers hayranlarının beğenmemesini anlayabiliyorum; çünkü parçaların hepsi alıştıkları tarzda yeterince funk havalı değil. aralarda depresif parçalar var. daha duygu yüklü melodik şarkılar var. kelime oyunlu, cin sözlü, gelişine rap parçalar daha az. ne eski-frusciante tarzı canlı riffler, ne yeni-frusciante tarzı tek tel, güdük melodiler, ne de güçlü bas bombardımanları mevcut değil. ama gene de müzikalite açısından muhteşem parçalar var. benim favorilerim aeroplane, my friends, tearjerker, transcending ve walkabout. one big mob, warped, falling into grace ve walkabout plase.
  
  bu albümün iyi olmasının nedeni dave navarro'nun muhteşem bir gitarist olması bence. çünkü çalışı bana jimi hendrix'i anımsatıyor. aynı onun gibi akla gelmedik girişler, geçişler yapıyor. aynı jimi gibi, gitarla kendini ifade etme gayretinde olan bir arkadaş. bu tarz gitar çalışı zaten klasik red hot chili peppers hayranlarının alışık olduğu bir şey değil. ne yazık ki red hot da hayranlarının tarafında saf tutmuş ve bu albümden olan güzelim parçalarını konserlerde çalmıyorlar. bir my friends ne muhteşem parçadır halbuki.