lejyon

• roma'nın önce italya'yı, sonra da en geniş çağında iskoçya'dan büyük sahra'ya, ispanya'dan basra körfezi'ne kadar uzanan büyük imparatorluğu kurdukları askeri birlikleriydi, her lejyon ortalama 6000 kişiye ulaşabilirdi. her lejyonda, ilk sırada dört, ikinci ve üçüncü sıralarda üçer olmak üzere 10 cohors bulunurdu. 1 cohors 300 kişi demekti.
  yedi lejyonun yan yana gelen 25.000 kişilik ağır piyadesi, 2,5 km'lik bir cephe oluştururdu. roma devleti işgalci niteliğini yitirip topraklarını savunan bir güce dönüşürken, cohors'un gücü 500-600 kişiye yükselmişti.
  lejyonlara ünlü esnekliğini ve gücünü veren iki piyade silahı vardı: 2 metre uzunluğunda bir mızrak (bkz: pillum) ve 50 santimlik enli ve ağır bir kılıç (bkz: gladius). korunma amacıyla her lejyoner bir miğfer takar, bedenin üstünü koruyan kösele bir zırh giyer ve dışbükey bir kalkan da taşırdı.
  lejyonlar, ilk başta roma ve italya'dan, daha sonraları fethedilen topraklardan ve lejyonların sınırlardaki sabit üslerine yakın yerlerden toplanan askerlerden oluşurdu. roma imparatoru liderliğindeki bütün askerler profesyoneldi ve 25 yıl hizmet görürlerdi.