kümeler kuramı

• giriş babındaki kaynaklarda aksiyomatik kasılıyorsa genelde zermelo fraenkel kümeler kuramı (yahut zfc) incelenir. aklıyla zoru olanlar ise zfc'yle sınırlı kalmayıp paradokstu buydu şuydu kurcalamaya başlarlar, russell paradoksundan gödel teoremlerinden dem vururlar mesela (bu alanla uğraşma konusunda azmederlerse "set theorist" olur çıkarlar). meta matematikle matematik arasındaki o garip boşlukta^* yer alır kümeler kuramı. teorem ispatlarının genelde hesapla şunla bunla alakası yoktur (kombinatorik kısmını tenzih ederim), calculus gibi diferansiyel denklemler gibi 'ince ayar', 'özel' dallardan ayrıktır; daha çok o özel durumların diliyle, yani matematiğin diliyle ilgilenir, mantıkla haşır neşir olur. 'sonsuzları saymak', 'sonsuzları sınıflandırmak', 'sonsuzlarla kafayı bozmak'.. bunlar küme kuramı insanlarının sevdikleri şeyler^*. alakasız bünyeler ise "hacım venn şeması liste yöntemi filan.. ne uğraşacan ya" der geçerler.
  (bkz: sonsuzluğu fazla düşünme contayı yakarsın modeli)