• (bkz: stato di eccezione)
  • en bilinen ve sonrasında gelen siyasal kuracımcılara (örneğin benjamin, derrida, balibar, agamben, zizek, mouffe), ilham veren haliyle formüle edilişi carl schmitt'in siyasal kavrayışında bulunan kavram. türkçe karşılığı istisna hali; türkiye bağlamında denk düştüğü tarihsel, hukuksal fenomen ise olağanüstü hal.

    verili hukuk çerçevesinin dışına çıkma, hukuku askıya alarak eylemlere girişme hali. en basit biçimiyle devleti devlet, egemeni egemen yapan şey. hukukun siyasi bir mesele olduğunu gösterir durum. canının istediği noktada cezalandırılma kaygısı olmadan yasal sınırları ihlal etme, kaldırma ve yeniden düzenleme hakkı egemenindir. istisna hali, egemenin varlığını ve gücünü en çıplak haliyle ortaya koyduğu durumdur, schmitt'e göre siyasetin özü zaten budur.
  • [böylece "düşman" kavramı -bütünüyle "batılı" hukuk ve siyaset teorilerine özgü bir bağlamda- agamben'in yaşam ile yasa arasında öngördüğü diyalektiğin parçası haline gelir. agamben'e göre "batılı hukuk sistemi heterojen, ama bağlantılı iki unsurun oluşturduğu parçalı bir yapı sergiler; bunlardan (anlaşılma kolaylığı uğruna potesta'lar* -iktidarlar- başlığı altına koyabileceğimiz) biri en katı anlamıyla normatif ve yasalken, (auctorita'lar* -otoriteler- diyebileceğimiz) diğeri ise kuralsız ve yasaüstüdür." (...) agamben'in 11 eylül olaylarının hemen akabinde yazdığı istisna hali'nde (2005) açımladığı ürkütücü içgörüler barındıran savında tarif ettiği şey, "batı" siyasi düşüncesindeki kör noktadır: istisna hali normallik halini gölgede bırakmakta, bağrındaki istisna yasaya dönüşerek "batı" liberal demokrasilerinin bağrındaki gizli barbarlığı açığa vurmaktadır. aynı fenomen agamben'den çok önce theodor adorno ve marx horkheimer tarafından teşhis edilmiştir.] hamid dabashi - iran ketlenmiş halk
hesabın var mı? giriş yap