• arşivi çalınasıca trt 2'de manon un pınarları ismi ile gösterilmiş şahane filmlerdendir. claude berriyönetmenliğinde, jean de florette'nin devamıdır. yves montand ve gerard depardieu oynamaktadır ama gerard bey ikinci filmde görünmemektedir haliyle.

    domates yetiştirme fikrinin yeşermesi için yeterli arzuyu yaratır.
  • ilk filmde* zaman zaman gözüken jean'ın kızı manon'un geçmişte babalarına yapmadıklarını bırakmayan la papet ve ugolin'den aldığı intikamın öyküsü. manon'u güzeller güzeli* emmanuelle beart oynar. sonu sürprizlidir, fena burkar adamın içini.
  • cok hos,aci bir film.1986 filminde daniel auteiul,yves montand ve emmanuelle beart oynar.jean de florette ile izlendigi takdirde sonunun ne acikli oldugu daha bir ortaya cikan film.
  • marcel pagnol'un romanından uyarlanmış jean de florette'in devamı filmdir. marcel pagnol 'un kendiside 1953 yılında manon des sources 'ı sinemaya uyarlamıştır. jean de florette'i izleyememe karşın filmin finalinde geçmişteki hikayeden bahsedilmesi ve en sondaki 50 yıllık kör sessizliğin bozulması her iki filmi de bir trajediye dönüştürüyor.
  • fransa posta idaresi'nin sebep olduğu aile facialarını anlatan güzel ikilemenin sonuncusu.*
    film/ler/deki ayrıntı sayabileceğimiz konuşmalar da -karikatür kıvamında- ayrı bir hoşluk olmuş.
  • filmin konusunu ve oyuncularını bir tarafa bırakıp sadece olayların geçtiği bölgenin enfes manzarasına dalarak bile zevk alınabilecek, iç burkan sonuna rağmen tuhaf bir biçimde insana kendini iyi hissettiren film.
  • daniel auteuil kişisinin aslında pek bir çirkin olduğunu farketmenizi sağlayan film. la fille sur le pont'da karizmatik karizmatik dolanırken çirkinliğini farkedemiyosunuz haliyle. bu filmi izledikten sonra internette resimlerine tekrar bakın, ne kadar tipsiz olduğunu farkedeceksiniz.
  • bu filmde pek bi' çirkin görünen,
    ayaklarına kapanmasına rağmen
    manon'un evlilik teklifini reddettiği daniel auteuil,
    1993 senesinde evlenmiştir.
    kiminle?
    manon'la, yani emmanuelle béart ile.
  • gözyaşlarıma hakim olamadığım film. jean de florette'in devam filmi olduğu halde en az onun kadar hatta ondan daha etkileyici olan filmdir. hikayeyi bağlayıp düğümü çözdüğü için tabii ki.

    hikayesi, anlatış biçimi, mükemmel oyunculukları, hayran olduğum kostümleri, hayatın ve yaşamanın aslında insanlar yüzünden ne kadar ağır ve zor koşullarda yaşandığının, iletişimsizliğin doğurduğu sonuçların dönülemez olduğunun kanıtı niteliğinde sanki bu film.

    içimden bir şeyler kopup gitti izlerken, yine, yeniden izlemekten bıkmayacağım bir filmi daha keşfetmenin mutluluğunu yaşıyorum.
  • bütün auteil filmlerini izlemiş olmama rağmen, bu ikilemedeki oyunculuğuna hayran olduğum başka film yok.. filmin sonundaki trajedi öyle klasik ve öyle vurucudur ki kendisi de yönetmen koltuğunda fanny filminde benzer bir temayı işlemiştir..
hesabın var mı? giriş yap