the unnamed feeling

• al bunu, insan gibi tonlarla baştan çal kaydet, sonlarındaki dabadabadaba kısmını kes, o boşluğa güzel bir solo at, profit.
  
  edit: tekrar düşündüm de abi, tonlara hiç ellemesen de olur. davul belki sadece.
• metallica'nın st. anger albümünde yer alan bu parçanın genel olarak yüksek beğeni kazanmasının sebebi sanırım albüm genelindeki hadi 3-5 tane riff yapalım sonra da loop yapalım mantalitesinin bu şarkıda pek geçerli olmamasıdır. yani şarkı uzun evet ama albümün genelinden farklı olarak gereksiz uzun değil. james bağırıp çağırmak yerine bu şarkıda adam gibi sesine uygun yerlerden şarkı söylüyor zaten kimilerine göre yıllar geçtikçe sesini heba eden james hetfield'ın bana göre şu anda sahip olduğu bas sesi bir çok şarkı için biçilmiş kaftan. the unnamed feeling bunlardan sadece bir tanesi. ben kendi adıma one'ı albümdeki james yerine cunning stunts'taki james'den dinlemeyi tercih ediyorum. the unnamed feeling ise james'in vokallerinde st. anger albümü genelinde doruk noktasında.
  
  üstelik yine albümün geneliyle karşılaştırırsak sanki bu şarkıyı kendileri de sevmişler ki abi stüdyoda canlı çalıyoruz havası yaratmak yerine biraz üzerinde çalışmışlar. birden fazla melodi koymuşlar, süslemişler. ellerine de sağlık çok güzel bir şey çıkmış karşımıza.
  
  benim için st. anger gerçekten çok yüksek potansiyeli olan ama kinetiğe geçirilememiş bir albüm. bunun sebebi de her şeyden önce özensizlikmiş gibi geliyor bana. evet some kind of monster'da görülüyor çok çalışmışlar eyvallah ama neye çalışmaları gerektiğini unutmuşlar. the unnamed feeling bunun hatırlandığı şarkı olmuş. bununla beraber shoot me again, frantic ve albüme adını veren st. anger'da da bu potansiyelin kinetiğe baya dönüştüğünü börebiliyoruz. keşke kalan şarkıları da 8-9 dakkalık loop'a sokacaklarına ya bu şarkıda olduğu gibi süsleseler ya da 3 dakkada kesselermiş.
  
  uzun lafın kısası eğer st. anger'ı alıp dinliyorsanız bu şarkıya kadar sabredin. ya da gerek yok bu şarkıdan dalın dinlemeye.
• albümdeki belkide en damar şarkı.
  özellikle şu kısmı;
  
  get the fuck out of here
  i just wanna get the fuck away from here
  i rage, i glaze, i hurt, i hate
  i hate it all, why? why? why me?
  
  i cannot sleep with a head like this
  i wanna cry, i wanna scream
  i rage, i glaze, i hurt, i hate
  i wanna hate it all away
• st. anger ilk çıktığında işte albümü sevmeye çabalarken işi en kolaylaştıran şarkı buydu, o yüzden "st. anger'daki en iyi şarkı the unnamed feeling" tribi nedeniyle severdim hep. epey aradan sonra dinlemeye başladım şu günlerde, st. anger falan olmasa da harbi sağlam şarkı lan. konserlerde çalsalar keşke, bence gayet eli yüzü düzgün taş gibi bir şarkı her şartta. james'in vokali, riffler, klasik nakaratta sakinleşme falan, güzel bence.
• sözleri de en az müziği kadar adamın ağzına sıçar.
• "albümün en güzel parçalarından biridir"den biraz daha ileri gidip "bence albümün en güzel parçasıdır" diyebileceğim parça. bana her zaman albümün en samimi, duyguları en çok yansıtan parçası olarak gelmiştir. james o dönemde bulunduğu durumu anlatmaktadır benim gözümde. sabrımın tükendiği çoğu zamanda da hayatıma fon müziği olmuştur.
  
  ayrıca şu rehearsal mükemmeldir.
• 31 cekme hissidir.
• şu şarkıyı adam akıllı bi remastered falan yapsalar da doğru dürüst bi dinlesek. her dinlediğimde çok büyük potansiyeli var gibi geliyor ama heba olmuş sanki.
  
  aslında bütün albümü yapsınlar isterim de lars o şarkıları nasıl çalacak bilmiyorum.
• albümün en iyisi, en iyi 20 metallica şarkısı arasına rahat girer. ama load-reload-st.anger nefreti yüzünden değeri bilinmeyen pek çok parçadan biri olmuştur.
• albümün kesinlikle en baba şarkısı..tek rakibi sweet amber olur..biraz da st anger..