• yeni albüm arafesinde, bu sondan bir önceki konumuna düşmüş üç senelik albüme de biraz yorum yapmak istedim.

    şimdi, benim şöyle bir sıkıntım var sözlükçü. heyecanımı kaybettim. son üç senedir böyle bir durum var. şöyle anlatayım, misal watershed çıkalı dört sene oldu, albüm nete düştü, gram duymadım, cd'm gelene kadar dinlemedim. cd'm geldi, bir ay boyu sindirdim o albümü, ondan sonra forumlara yazdım, yorumladım. ama heritage nete düştüğü gibi indirdim, dinledim, eskisi gibi heyecan yoktu içimde, hala orijinalini almadım... dream theater'a taparım ama a dramatic turn of events'i sadece yorumlayacak kadar dinledim, yarın bir gün herifler konsere gelse, şarkılara eşlik edemem. elim her grupta eskilere gidiyor çoğunlukla. katatonia'da böyle. last fair deal gone down sonrasında, katatonia müziği çok değişti. adamların belli bir formülü vardı, kırdılar, parçaladılar, canına okudular. o oranda da, bildiğimiz katatonia melankolisi değişime uğradı. şimdi, viva emptiness'i seviyorum, wealth, ghost of the sun, evidence, criminals, omerta falan on numara şarkılar, the great cold distance'da da july, leaders, in the white, rusted, journey through pleasure falan hala severim. ama, bu albümleri ayda bir dinliyorsam, brave murder day'i her gün dinliyorum lan. anlatabildim umarım.

    night is the new day'e gelelim. ilk önce nete forsaker yollanmıştı, dinlemiş ve beğenmiştim. albüm yayınlandı, cd'mi aldım, dinliyorum, dinliyorum ama sıkılıyorum. katatonia'da şu ana kadar asla olmamış birşey yaşıyorum. bir kuruluk, bir tatsızlık var yani albümde. tamam, atmosfer var, değişim var, çeşitlilik var, melankoli de var ama bir türlü kafamda bitmiyor. the promise of deceit gibi bir şarkıyı, anders nyström nasıl besteler diye düşünüyorum. hayır, grup çok sevdiğim bir grup olduğundan, kendime itirafta edemiyorum albümle sevişemediğimi... ardından profestival'e geliyorlar, yeni albümden çalınan şarkılarda konserlik hiçbir tat yok. yavaş yavaş kabulleniyorum ki bu albümü sevemedim.

    albüm çok katman içeriyor, gittikçe progresif yöne kayan bir katatonia var. etkilenim çeşitliliği de bu açıdan göz doyurucu. eskisi gibi basit bir müzik yapmıyor katatonia, bağlı oldukları bir formül de yok. ama, duygusal yanda eksik birşey var. albüm içerdiği hissiyat sanki bir boşluk üzerine kurulu, bu sebeple müzik içeride bir yerlerde zirve yapamıyor. yani, "budur!" dedirtmiyor, dolayısıyla ben duygusal bağ kuramıyorum. yaratmak istenilen, insanı gri bir atmosfere sokacak türden boşluk hissiyatıysa, bunu day gayet güzel başarmıştı, son dönemden unfurl'de aynı işi görüyordu. bu albüm, monoton gidişatını, içerdiği detaylarla zenginleştirmek isterken, biraz yolunu kaybetmiş gibi geliyor bana. ne cümle kurdum be. öyle işte. duygusal manada cidden çarpan bir departer var. geri kalanı, pek hissiyat uyandırmadığından, albüme yaklaşamıyorum. sözlük deyimiyle, yarısında çıkıyorum.

    en başta departer, sonra forsaker, the longest year ve biraz da idle blood ve onward into battle dışında, bu albümü katatonia'ya yakıştıramıyorum. inşallah dead end kings bu albümden fersah fersah iyi olur.

    ek: he, birde ashen vardı da o bonus şarkıydı. ama güzel işti.
  • tek kelimeyle harika. bilmiyorum, çoğu insan "yok abi, bir süreden sonra bayıyor.", "yeni albüm çok lölölö." diyor, ama ben nedense çok sevdim bu albümü. katatonia diyorduk, night is the new day diyorduk, hadi be anuna koyim çıksın artık diyorduk ki, çıktı geldi. iyiki geldi. albümdeki favorilerim; idle blood, new night, departer, nephilim, forsaker, liberation, the promise of deceit. daha ne olsun a.k!
  • bir iki şarkı eksikle internette yerini almış albümdür. allah tamamını erdirsin. ameno.
  • katatonia'nın her yeni albümünde biraz daha iyi müzik yapabildiğinin kanıtı. benim gibi "tgcd'dan sonra daha ne kadar iyi olabilir" diye düşünenlere "bu kadar iyi olabilir" cevabını vermiş üstün albümdür baştan sona.
  • heyecanla beklenen.
  • bir kez daha peaceville etiketi ile çıkacak yeni katat albümünün taze duyurulan adıdır.

    ayrıca şöyle bir de sitesi var kendine ait lakin henüz bir şeyler yok.
    http://www.nightisthenewday.com/
  • katatonia için "değiştiler abi, çok yumuşadılar" tanımı kullanıp bu albümü hiçe sayanların mp3 dinlemeyi bırakıp biraz tarih bilgisi edinmesinin zamanının geldiğini hatırlatmış albüm. o müthiş, harika dediğiniz albümler geçeli nerdeyse 15 sene olmuş adamlar komple bir değişikliğe gitmiş hala yok eski katatonia yok o albümler şahaneydi. bunu diyende o dönemi birebir yaşamış olsa bari. nedir bu salak ve şaşkın muhafazakarlık anlamak mümkün değil. tonla doom grup var bu açıdan sizi tatmin edebilecek gidin onlara yanaşın arkadaş.
  • gecenin günleşme açısından "yeni" kısmına fazlaca tanık olamadığım (böğürgenliklerini yitirdiklerinden beridir "neredeyse" böyleler.) ama tanıdıklara olan düşkünlükten midir nedir, yine de sevdiğim katatonya albümü.
  • ilk klip için şarkı listesinden day & then the shade adlı şarkı seçilen katatonia albümüdür.
hesabın var mı? giriş yap