last fair deal gone down

• katatonia'nın tarihindeki dönüm noktası olan albüm.
  
  evet her albümü harika, çok seviyoruz ama geçmişe baktığımızda (90'lar sonundan beri dinlerim) tonight's albümündeki pırıltılar bu albümde havai fişeklere dönmüştür.
  
  aşmış müzikalitesi ve stili, grubun geleceğini de tayin etmiştir benim için.
  
  şarkıları tek tek saymaya gerek bile yok; boş şarkısı olmayan mükemmel bir albüm.
• katatonia davulcusunun açık hi-hat olayının varlığını keşfettiği albüm.
  herşey güzel, sweet nurse, teargas tamam da, "çıs çıs çıs" kafa beyin kalmıyor uzun vadede.
  
  ya da yaş artık kemale eriyor^*.
• katatonianin kendilerini tekrarlamadan ama "esans"larini da kaybetmeden gelebilecekleri son nokta. dikkatli kulaklar (daha dogrusu seyler..ee..algilar) discouraged onestan baslayan serinin ucunde de ayni halet-i ruhiyenin hakim oldugunu sezebilirler. bu albumun kapagindaki terk edilmis tuvalet tonights decisiondaki hayaletli demiryolunun gittigi yerdir. grubun muzigindeki degisim de bu yolculugun metaforudur kanimca. onceki albumlerdeki belirsizlik, soyutluk kaybolmus ama onlarin yerini guclu ve tamamen gercek bir "geri tepme" almis. nereye varildigi artik cok acik, bu hos olmasa da bekledigimiz bir son, sasirmis degiliz. en azindan hayaletlerden kurtulmus olmanin rahatligi var bence bu albumde, sweet nursete ornegin. black sessiondaki korkutucu hisler, a darkness comingdeki korkulu fakat heyecansiz bekleyis, right into the blissteki kacma arzusu sadece the future of speechteki sonuna kadar gercek bir caresizlikle yuzlesmekle ya da i transpirein korkuya teslim olan ruhunda sonuclanabilirdi. bu yuzden grubun soz konusu uc albumunun son derece butunluklu bir ruh hali icerdigi soylenebilir. zaten bu kadar cok seyle ozdeslestirilebilir veya istenirse kisisellestirilebilir bir muzik yaptigi icin seviyoruz katatoniayi. neyse, son bir umutla ciktigimiz yolculugun sonunda diyoruz biz, last fair deal gone down diye, sade ama iddiali bir cikarim bu. bir o kadar da gercek. buna ragmen jonas renkse, albumun sonundaki dont tell a soulda yine kendisinin bile bilmedigi bir yere gitmekten bahsediyor. ama artik gidebilecegimiz bir yer yok, ancak bosluk var. viva emptiness da oyle bos iste, hem ismi hem muzigi hem soyledikleri.
• robert johnson amcam yazmış
  bize de halt etmek düşmüş:
  
  it's the last fair deal goin' down,
  last fair deal goin' down
  it's the last fair deal goin' down, good lord,
  on that gulfport island road
  
  please, ida belle, don't cry this time
  ida belle, don't cry this time
  if you cry about a nickel, you'll die 'bout a dime
  she wouldn't cry, but the money won't mine
  
  i love the way you do,
  i love the way you do
  i love the way you do, good lord,
  on this gulfport island road
  
  my captain's so mean on me,
  my captain's so mean on me
  my captain's so mean on me, good lord,
  on this gulfport island road
  
  take camp tain he and see, camp ain't he and see
  at scal ain't be at seen, good lord,
  on that gulfport island road
  
  ah, this last fair deal goin' down,
  it's the last fair deal goin' down
  this' the last fair deal goin' down, good lord,
  on this gulfport island road
  
  i'm workin' my way back home,
  i'm working my way back home
  i'm workin' my way back home, good lord,
  on this gulfport island road
  
  and that thing don't keep-a ringin' so soon
  that thing don't keep-a ringin' so soon
  and that thing don't keep-a ringin' so soon,
  good lord, on that gulfed-and-port island road
• katatonianin uc yada be$ zaman icinde cikacak albumunun ismi.tonight's decision cizgisinde,biraz klavye vs eklenmi$ olmasi bekleniyor.en azindan ben bekliyorum.
• kapagini gordugum ve yine super oldugu kanaatine vardigim album.travis smith denen bi adam var ve bu adami opmek istiyorum.sagolsun.
• katatoniaya hic yaki$mayan ama mukemmel bir album.nasil bir ikilemdir bu denirse,katatonianin diger tum gruplardan farkli bir$ey oldugunu aciklamak zorunda kalacagim, ama nasil yapacagimi bilmedigim album.
  
  bu sene cikan blackwater parktan ve de believe in nothingden daha iyi bir album.we must bury you cok guzel $arki.
• ozellikle dokunan parcalari the future of speech,dont tell a soul,tonights music,sweet nurse olarak siralayabilecegim bir kismi gercekten mukemmel olan album.
• cdsi orijinal olarak alindiginda gorulebilecegi gibi,kelimelerle anlatabilmenin imkansiz oldugu bir kapak ve inlay card tasarimi olan album.
• disposession
  chrome
  we must bury you
  teargas
  i transpire
  tonights music
  clean today
  the future of speech
  passing bird
  sweet nurse
  dont tell a soul
  
  şeklinde bir tracklist'i olan,görünüş itibariyle bir tek bana tonight's decision ya da discouraged ones'taki tadı vermeyen albüm.passing bird ve sweet nurseün bu olumsuz intibağdaki rolü büyük,şarkılar katatonia için fazla özelliksiz veya duygusuz gibi..^* yalnız tonights music apayrıdır,torpillidir..