aydınlık

• necip fazil kisakurek in bir siiri.
  
  uyan yarim, uyan, sondu yildizlar,
  gun, karsi tepeden dogmak uzredir.
  her sabah gunesi seyreden kizlar,
  mahmur gozlerini ogmak uzredir.
  
  uyan yarim, sesler geldi derinden,
  karanlik oynadi, koptu yerinden;
  ilk isik, kapinin esiklerinden,
  simdi bir gölgeyi kogmak uzredir.
  
  segilim, kapimi çaldi aydinlik,
  baygin gözlerimi aldi aydinlik,
  icimde tikandi, kaldi ayrilik,
  bu aydinlik beni bogmak uzredir.