aleksey niliç kirilov

• dostoyevski'nin ecinniler olarak çevrilen romanının insansever karakteri. cioran'ın çürümenin kitabı'nda da dediği gibi intihar planı aslında tanrıyla bir boy ölçüşmedir. şöyle der kirillov: “tanrı varsa, bütün irade onun elinde demektir ve ben de bu iradeye boyun eğmek zorundayım. ama yoksa, her şey benim elimde demektir ve ben de özgür irademi ortaya koymak zorundayım.”
  pytor stepanoviç neden böyle bir zorunluluğu olduğunu sorduğunda ise: “her şey benim irademe bağlı da ondan.” diye cevap verir. “şu koca dünyada, tanrı'yı da öldürdükten sonra kendi özgür iradesine inanarak bu iradeyi en eksiksiz, en yüce biçimiyle açıklamaya cesaret edebilecek kimse nasıl olmaz?” onun için kendini öldürmek, özgür iradenin en yüce dışavurumudur.
  tanrı'nın varlığı ile ilgili şunları söyler: “benim için tanrı'nın yokluğundan daha yüce bir fikir yoktur. tüm insanlık bunun kanıtıdır. insanoğlu kendini öldürmeden yaşayabilmek için icat etti tanrı'yı ve günümüze dek tüm insanlık tarihi bundan ibarettir. tarihte tanrı'yı icat etmeyi reddeden bir tek benim. bu bilinsin artık.” tanrı'nın var olmadığını kavradığında kendisinin tanrı olduğunu kavramıştır ve mutsuzdur, çünkü “iradesini ortaya koymak” zorundadır. kirilov tanrı-insan'dan insan-tanrı'ya bir geçiştir.
  
  --- spoiler ---
  
  “bütün insanlar mutsuz, çünkü iradelerini açıklamaktan korkuyorlar. [...] çok mutsuzum, çünkü çok korkuyorum. korku insanın lanetidir. ama ben irademi ortaya koyacağım, inanmadığıma inanmak zorundayım.”
  
  --- spoiler ---