ted chiang

• bilimkurgu/fantezi türü genelde yeni bir dünya kurulması gerektirdiği için sevilen eserler öyküden ziyade uzun uzun romanlar, üçlemeler, beşlemelerden oluşuyor. hatta asimov, le guin gibi ustalar dünyayı bir kere romanlarla kurduk diyerek o dünyada geçen kısa öyküler yazmayı seçmişler hep.
  
  bu ted chiang denen hergele şimdiye kadar sadece kısa hikayler yazdı, onu da çok az yazdı. 1990 yılından beri yazan adamın yayınlanmış bütün öykülerini bir haftada okuyup bitirmek mümkün. fakat her birinin dünyası inanılmaz derecede güzel düşünülmüş, hikaye mükemmel yazılmış. kendisi aslında uzun uzun yazıp daha sonra cümle cümle azaltıyormuş öykülerini diye bir söylenti var doğru mu bilmiyorum.
  
  öykülerin derinliği ve dünya kurma konusundaki becerisine iki örnek vereyim: arrival filmine temel oluşturan öyküsü, filmden çok daha güzel, anlamsız bir gerilim yok onun yerine fizikte çok önemli bir konu olan varyasyonel prensipler ile diffransiyel denklemler arasındaki bakış farkı var. öyküyü okuyunca 'oha be süper!' dedim, adamın öykü ile ilgili notlarına 'bu bakış farkı kuantum mekaniğinde çok daha ilginç hale geliyor ama bunu öyküye sokmadım' yazdığını görünce 'ulan bilim kurgu öykücüsü path integral ne demek onu anlamış, bu herif ne yazsa okumam lazım' diye fanboy haline geldim. bilimsel bir fikri alıp bu hale getirmek büyük beceri. yine eski öykülerinden 'steampunk' tan ziyade 'alchemypunk' diyebileceğimiz 72 karakter öyküsü iki sayfa içinde bir dünyayı mükemmel kuruyor, bu öyküden bırakın filmi 10 sezonluk dizi çıkar. benzer bir dünyayı ian tregillis üç kitapta kuramamış mesela. yeni öykülerinden fosillerin de dünyanın 6000 yıllık olduğunu gösterdiği durumu ele aldığı öyküsünü okuduktan beri dönüp dönüp düşünüyorum, ilk öyküsü babil kulesinden de belli olduğu üzere adam din/bilim ikilemi üzerine de çok kafa yoruyor.
  
  yeni çıkan toplama kitabı 'exhalation'ı okudum, bitince dönüp bazı öyküleri bir daha okudum, o kadar güzel. bilimkurgu seven sevmeyen herkese tavsiye ederim, keşke daha çok yazsa