13th

• oz izlediğim şu günlerde karşıma çıkarak ufkumu açan belgesel.
  
  belgesele dair siyahları akladığı için taraflı eleştirisi getirilmiş. buna katılmıyorum. belgeselin değindiği nokta siyahların kendilerinin bile suçlu psikolojisine sokuldukları bir sistemin var olması. çocukluklarından itibaren gerek toplum düzeni gerek medya ile bu insanlara benimsetiliyor suçlu oldukları. zaten tüm akrabaları içeride olan bir aileye doğuyorsa gidişatını değiştirmesi çok güç. eğitim yok, fakirlik var. aynı şey latinler için de geçerli ama beyaz olanlar bir şekilde devlet yardımı ile paçayı kurtarıyor ya da düzgün işler buluyorlar.
  
  istatistiklere göre aynı suçu işleyen bir beyaz çoğunlukla serbest bırakılırken siyahlar için durum tam tersi. orantısız güce uğramaları, öldürülmeleri artık sosyal medya sayesinde bildiğimiz şeyler zaten. o yüzden siyahiler her zaman suçlulardı. suçun olduğu yerde onlar vardı demek doğru bir bakış açısı değil. suçun olduğu yerde beyazlar da vardı ama onları yan kapıdan çıkarttılar ya da görmezden geldiler. 2.5 milyon tutukludan söz ediliyor ve devlet/özel şirketler bu insanların üzerinden inanılmaz paralar kazanıyor. sırf crack taşıdığı için biri şartlı tahliyesiz ömür boyu hapis cezası alabilir mi yahu? akıl işi değil.