gülpembe

• şarkının barış manço’nun söylediği 3 versiyonu vardır.
  
  1)sözüm meclisten dışarı/1981
  2)baris manco live in japan/1996
  3)mançoloji/1999
  
  bu şarkıları inceleyelim.
  1)sözüm meclisten dışarı/1981
  
  şarkı bas gitar ile başlar, klavye adeta çığlık atarak girer. şarkının ortasında enstrümanlar kombo yaparlar. klasik-elektro-bass gitarlara, klavye ve baterinin uyumu mükemmeldir. oha dedirtir. yalnızca bas gitar sesleri bile şarkının içindeki başka bir şarkıdır. şarkıda büyük bir duygu yükü vardır. rock bir şarkıdır. hiç beklemediğiniz bir anda bir yerde çalarsa, hüzünlendirir.
  
  2)baris manco live in japan/1996
  
  bu şarkı konser kaydıdır. bu kez şarkıda cırtlak ve tiz bir klavye kullanılmıştır. klavye, resmen ambulans sirenine benzer. barış manço’nun sesine yankı verilmiştir. ilk şarkıdan farklı olarak barış manço şarkının sonuna kadar söylemez. ”gözlerimde son bir bulut” ile başlayan dörtlüğünü söyler, bırakır. sonra cırtlak klavye ve diğerleri devam eder. şarkı daha rock bir şarkıdır.
  
  3)mançoloji/1999
  
  bu kez klavye geri plandadır. öyle ki; başlangıcındaki klavye çıkışını duymak neredeyse imkansızdır. üflemeli çalgılarla şarkı ilahi gibi olmuştur. bas gitar geriye çekilmiş, elektro gitarın sesi kısılmıştır. şarkıda yaylı ve üflemeli şarkıların saltanatı vardır. bunların dışında, şarkı yavaşlatılmıştır. bu şarkı çıktığı 1999’dan beri kendini bana bir kum tanesi kadar sevdirememiş ve barış manço’dan soğumama neden olmuştur.
  
  şahsi beğenim:
  
  1)sözüm meclisten dışarı/1981- *****
  2)baris manco live in japan/1996- ****
  3)mançoloji/1999- **
  
  şarkılardan ikisinin klibi vardır. (sözüm meclisten dışarı/1981, mançoloji/1999)
  
  birinci klipte barış manço ağaçlı çiçekli bir yerde başlar, gittikçe çöle gider ve klibin sonunda çölün ortasındadır. devasa yüzükleriyle klavye çalışı yakın çekim gösterilir. ayrıca şarkı söylerken ellerini kullanışı da şarkıyı renklendirir. onun dışında saçlarını savura savura bir yürüyüşü vardır ki görülmeye değerdir. klavyesini sırtına alıp bir derviş gibi, bir ozan gibi yürür.
  
  ikinci klip öldükten sonra çekilmiştir. bu klipte çeşitli konser görüntüleri, tv programları için gittiği yerlerdeki görüntüleri, birinci klipten ve cenaze töreninden görüntüler vardır. klibin sonunda barış manço ışıltılı kemeri olan beyaz bir elbise içinde, elini öpüp, öpücük gönderir, el sallayarak gider. son olarak deniz manzaralı bir yerde, güneşin battığı bir yerin arka plan olduğu görüntüde mançoloji kaset/cd kapağındaki resim gösterilir.