the favourite

• bu filmin neyine ödül vermişler, anlamak güç, hele venedik'te. san marco'nun tetrarkları çarpsın, yok yok rialto'dan geçerken sireniniz kırılsın. sonra ara vermeden venedik'te ölüm'ü 500 kere izleyin ki aklınız başınıza gelsin. yönetmen fazla şiştiği için kimse demeyecek muhtemelen. ben diyeyim: ne lan bu! haneke çakması bulduğum kutsal geyik bundan iyiydi. kraliçe, leydi, iktidar, hırs, intikam, aşk, savaş, aristokrasinin gizli çekiciliği, aşağıdakiler yukarıdakiler, sarayda kopmalı, patlamalı parti. hı hı, oldu canım. bu film kraliçe anne dönemini anlatıyor, denilebilir mi hiç? yönetmen ya hiç aristokrat görmemiş ya da absürt dönem filmi diye bir tür yumurtlamak arzusuna kapılmış. gerek yok, 1000 kere barry lyndon, 2000 kere de il gattopardo'yu izleyin ve sarayda komiklik yapmak için izleyiciye para ödetmeyin efendim.