risk toplumu

• risk toplumu kuramı ulrich beck’in temellerini attığı, anthony giddens ve niklas
  luhman’ın geliştirdiği ve giderek pek çok sosyal bilimcini katkıda bulunduğu bir
  kuramdır.
  beck’in temel iddiası, artık refah bölüşümünün yerini risk bölüşümü mantığına bıraktığı “postendüstriyel” bir ikinci modernleşme zamanında olduğumuzdur. bu değişikliğin, bilgi teknolojilerinin gelişimi ve sosyal devlet güvencelerinin gerçek maddi sıkıntıları nesnel olarak azaltması sayesinde ortaya çıktığı savunulmaktadır.
  
  buna göre, sanayi toplumunu kuran birinci/klasik modernleşmenin yerini, artık “öz-dönüşlü” (ya da “self-refleksif”) (self-reflexive) modernleşme almaktadır. birincil modernleşme, 19. yy’da zümre ayrıcalıklarını ve dini dünya görüşlerinin büyüsünü bozmuştu. bugün de klasik sanayi toplumunun bilim ve teknoloji üzerine yarattığı büyü bozulmaktadır. elbette modernleşmenin dönüşlü hale gelmesi, onu kuran öncülleri ve ilkeleri sorgulamasına neden olacaktır. bu bağlamda, çekirdek aile yapısında, meslek ve çalışma biçimlerinde, kadın ve erkeğin toplumsal olarak idealize edilmiş rollerinde önemli değişimlerin meydana
  geldiğini savunmuştur. toplumsal ve siyasal hayatın dinamiklerini etkisi altına alan bu değişimler, geleneğin modernleşmesini temin eden klasik modernleşmenin yerini, bizzat onun öncüllerinin yani sanayi toplumunun kendisinin modernleşmesinin aldığını ima etmektedir. (bkz: ulrich beck)