theatre of tragedy

• simdiye kadar her albumunu hayranlikla ve askla dinledigim , sevgilimle dinleyip sarap icerken dunyanin tepesinde ucarken veya yerin dibinde , huznun icinde yuzerken buldugum grup . velvet darkness they fear albumu en carpici buldugum albumleri , ozellikle de
  
  «had i what it taketh, i would do;
  i sense - i cannot sense,
  i am - yet! i am not -
  once i kiss'd the image
  of the seven angels of death...»
  
  eski ingilizce sarkilara pek hos bir hava veriyor. tam anlamiyla ortacagin karanlik ve huznunu yakalamis bir stil. duet olayini en iyi beceren gruplardan biri
  
  ancak;
  
  2000 yili albumleri musique bir felaket, berbat, gecmisleri ile alakasi yok.