mia madre

• ana ekseni hayatınızdaki önemli bir figürü (anne) kaybetmek üzerine kurulmuş nanni moretti filmi. konuya ve karakter dağılımına baktığımızda çok fazla şey söyleyecek/hissettirecek gibi dursa da bana göre sıkıcı ve vasat bir film olmuş.
  başrol oyuncumuz margherita, yönetmen, sevgili, anne ve çocuk olarak karşımıza çıkıyor. üstlendiği her rolde bir aksaklık mevcut. kızının aşık olduğu çocuğu kendisine anlatamadığı bir anne, buyurgan bir sevgili olduğu için kendisinden kaçılan bir kadın, beceriksiz bir oyuncu ile baş etmek zorunda kalan yönetmen ve annesi ölüm döşeğinde olan bir çocuk.
  giovanni ise, bir oğul ve ağabey olarak çıkıyor karşımıza.
  buradan hareketle bir erkek çocuğu ile kız çocuğunun annelerini kaybetmeleri üzerine göstereceği tepkisel farklılıkları izleyebileceğimizi düşünüyoruz ama üstüne basıla basıla anlatılan bir hikaye olmuyor bu. margherita’nın ölümü kızgınlıkla karşılamasını ve kendi işine vererek acıyı sönümlemeye çalışmasını, giovanni’nin ise işinden ayrılıp son dakikalarını annesi ile geçirmek istemesini üstün körü izliyoruz.
  margherita’nın annesi ile olan ilişkisinin yarattığı gerilimi de tam olarak göremiyoruz. istisnasız herkes tarafından rol model kabul edilmiş latince öğretmeni anne ile insanları kendinden uzaklaştıran bir kadının iç hesaplaşması da eski sevgili üzerinden yapılınca yavan kaçıyor.
  bir erkek gözüyle kadın karakter çözümlemesi yapmaya kalkmanın eksilerini taşıyor bu film. romantik kalarak, can yakmayarak, dolayısıyla sizi bir adım öteye götürmeyerek sıradanlığa kaçıyor.