entretiens

• precis de de composition'ın etkisiyle okunan cioran kitabı. söyleşi kitabı olduğu için ilk defa cioran okunduğunda insanı etkisi altına halet-i ruhiyeyi yaratmayan ve bazı yerlerde tekrara düşen bir kitap olsa da, bence gayet iyi ve cioran severler tarafından okunması gereken bir kitap.
  metin otobiyografik öğeler taşıyor, cioran'ın yazma serüvenine dair önemli dipnotlar içerdiğinden yaratıcı yazma ile ilgilenenlerce başvurulması gereken bir kitap.
  yalnız bu kitabın çevirmeni ile ilgili bir arkadaşımla beraber garip bir anı yaşadık. çürümenin kitabını eski terimlerle birlikte müthiş çeviren haldun bayrıbu kitabı da çevirmiş ancak arkadaşımla beraber kitabı aynı anda aynı yerden aldığımızdan ikimiz de dört çevirmen görmüştük ancak her ikimiz de yer alan kitaplarda da tek çevirmen olarak haldun bayrı'nın adı geçiyor. kitapta dört bölüm var ve net bir şekilde çeviri farkları göze çarpıyor. şimdi ben yanıldım desem, arkadaşımın aynı yanılgıya düşmemesi gerekiyor ya inceptionvari beraber bir düş gördük ya da metis'ten çıkan önceki baskılarda dört çevirmen yer alıyor çünkü aldığımız yerde aynı kitaptan birden fazla vardı. biraz arama yaptım metis hep tek çevirmen çıkarmış. bu gizemi çözemediğimdem bir türlü kitabın üstüne bir şeyler karalayamıyorum. ne zaman ezeli mağlup aklıma gelse dört çevirmen gördüğümü düşünüp mis gibi metni es geçiyorum.