gap year

• hep kafamda bir köşede olan, ama her seferinde kendime bahaneler uydurup ertelediğim birşeydi. lise sonrası olmalıydı cesaret edemedim. üniversite sonrası dedim. onu da bir şekilde beceremedim. şimdi 30'ların verdiği şimdi yaptım yaptım; yapamadım bir daha asla hissiyle kafaya koydum. 10 yıllık işimden ayrılıyorum. şirketin gidişatı ve hayatım rutininde gitseydi yine mümkün olmazdı ama. o yüzden katkısı olan herkese, herşeye teşekkür ederim bol bol.
  
  bir sene çalışmak istemiyorum. gezmek, görmek istiyorum. plansız bir hayatım olsun istiyorum. gerçekten nereye gideceğimi bilmeden sokağa çıkmak istiyorum. mutlu olduğum şeyleri yapmak için uyanmak istiyorum. olanaklar elverdiği kadar gezmek, denemek istiyorum. banklarda bir yere yetişme telaşım olmadan oturup etrafı izlemek istiyorum. uzak kaldığım ya da uzak durduğum hayatları izlemek istiyorum. mutluluğu kendimde bulmak istiyorum. ve tüm bunlar için işimden, ailemden, arkadaşlarımdan bir süre uzak kalmayı göze alıyorum.
  
  bu çarkın dişlisi olmaktan, o meşhur modern kölelik sisteminden sıkıldım artık. hepimiz sıkıldık. belki de hiç sahip olmak istemediğimiz şeyler için çalışıyoruz. en azından buna bir ara vermek hayatımda yapacağım en gurur verici şey olacak sanırım.
  
  sonuç olarak gap yearhepimizin hakkı. kullanalım, kullandırtalım.