kreutzer sonat

• beethoven'ın keman-piyano sonatından ismini almış bu öyküde tolstoy, müziğin bir anlamda önce ruhları ve dolaylı olarak, akabinde bedenleri tahrik ettiğinden de bahseder.tolstoy, "iki kişi kendisini sanatların en yücesine müziğe vermiştir" diye başlar ve "zinanın cemiyet içinde sinsi sinsi yayılmasına cogu zaman böyle yakınlıkların,bilhassa müzik meşguliyetinin sebep oldugunu bilmeyen var mıdır?" der.tüm öykü boyunca toplumda evlilik kurumundaki ahlaki çöküşü dibine kadar anlatırken müziğin etkisi açısından da analizler yapar.müziği "ruhları tahrik edip sonuca ulaştırmayan" bir araç olarak görür, hatta bir yerinde " mesela şu kreutzer sonat'ın prestosu salonlarda açık saçık giymiş kadınlar arasında çalınabilir mi hiç " der.tolstoy aslında diğer sanatlar içinde kalbe giden en kısa yolu bulmuş olan müziği, kıskançlıkla, edepsizlikle suçlar durur, evlilik kurumunu,kadınları suçladıgı gibi."onları şehvet uyandıran vasıtaların en incesi müzik birbirlerine bağlıyordu" dedikten sonra zaten fazla lafa da hacet kalmaz...