karbonmonoksit

• karbonmonoksit zehirlenmesi havadaki oksijenin tükenmesinden ziyade hücrelere oksijen taşıyan hemoglobinlerin karbonmonoksit ile güçlü ve kolay kolay bozulmayan bir bağ kurması sonucunda ortaya çıkar; co, kanın oksijen taşıma kapasitesini çok düşürdüğü için öldürür.
  
  normalde ortamdaki moleküler oksijen derişimi fazlaysa, hemoglobin oksijen ile geçici bir bağ kurar ve derişimin düşük oldugu yerde bu bağ koparak yerini karbondioksite bırakır. oysa karbonmonoksit hemoglobine bağlanmak konusunda oksijen'den de karbondioksit'ten de çok daha isteklidir ve üstelik kurdugu bağ da nispeten oldukça güçlüdür. solunan havadaki co miktarı çok düşük olsa bile bu moleküller kandaki hemoglobinlerin çoğuna bağlanacak ve oksijenin hücrelere taşınmasına, karbondioksit'in de ortamdan uzaklaştırılmasına engel olacaklardır. bir süre sonra kandaki karbondioksit derişimi artar, tatlı bir ağırlık çöker üstünüze, uyku bastırır zira beden solunumun durumunu, kandaki oksijen miktarını değil karbondioksit derişimini izleyerek takip etmektedir; ortada dolanan karbondioksit arttıkça beden yoruldum, uykum geldi zanneder, beyin uyku moduna geçer, kalp atışları yavaşlar, yavaşlar ve durur.
  " uykun yok yahu zehirleniyorsun, kendine gel!" diyemezsin.
  (bkz: illiyet illeti)