• kızdırıyor beni.

    içki içiyorum; alkol kanıma karışıyor; karaciğerim, alkolü ve yan ürünlerini daha zararsız maddelere dönüştürmeye uğraşırken kan şekerinin düzenlenmesini işini ihmal ediyor; kan şekerim düşüyor; acıkıyorum. içki içtikten sonra acıkmamayı tercih edemiyorum.

    bir koku duyuyorum; çocukluğumda çokça duyduğum bir koku bu; kimyasallar burun mukozamda çözülüyorlar; sinir hücrelerim harıl harıl bir şeyler söylüyorlar beynime; beynim benden habersiz tasnif ettiği anılar içerisinden çocukluğuma ait olanları çıkartıyor karşıma; çocukluğumu hatırlıyorum. kendimi, o kokuyu duyunca çocukluğumu hatırlamaktan alıkoyamıyorum.

    nedenselliği düşünüyorum; beni ben yapan geçmişimi hatırlamaya çalışıyorum; kendimden annemi, babamı, okul arkadaşlarımı, ilkokul öğretmenimi, uykudan önceyi, ilk bisikletimi, saçını çekiştirdiğim ilk kızı, hormonlarımı, böbreküstü salgılarımı, ilk sarhoşluğumu, sevgililerimi, yaşadığım şehri çıkartıyorum; geriye bir şey kalmıyor, kendimi göremiyorum; nedenlerimi buldukça benliğimi kaybediyor, şaşırıyorum.

    bedenim, bir makine gibi, aynı düğmelere basınca aynı sonuçları veriyor hep; ne zaman çok içsem karnım acıkıyor, ne zaman o kokuyu duysam çocukluğumu hatırlıyor, ne zaman nedenselliği düşünsem irkiliyorum. irkilmeme, anımsamama, acıkmama engel olamıyorum.

    illiyet illeti çıldırtıyor beni.
    illiyet illetine illet olmamın sebeplerini gördükçe kuduruyor, kudurdukça illet oluyorum illiyete; bir türlü illet olmama engel olamıyorum.
  • hiç bir şeyi seçemiyorum. her şey benim adıma seçilmiş çoktan. hastalıklarımı anlamaya uğraşan, düşüncelerimin, davranışlarımın sebepleri üzerinde fikir yürüten, beynimi, karaciğerimi, böbreklerimi inceleyen insanlar var. ortada baş ağrımı geçiren, kendimi kötü hissedince toparlanmama yardım eden ilaçlar varken duygularımı ve düşüncelerimi seçtiğime inanamıyorum.

    arada beni ben yapan nedenlere teslim olup, kendime göre gerekçelerle gerekçeleri düşünmekten vazgeçiyorum.

    gözlerinde tüm nedenlerini unuttuğum kadının yanında avutabiliyorum kendimi ancak.
    ancak aşk kendi nedenlerini unutturabiliyor insana.
  • bu afili isme daha basit bir isim verelim önce: hastalık hastalığı.
    gerisi gelir. yardımcı kepli hasta bakıcılar (keplerine aldanmayınız!):
    (bkz: kendine teşhis koyan hasta modeli)
    (bkz: sürekli değişen sağlık modası)
  • "one is tempted to define man as a rational animal who always loses his temper when he is called upon to act in accordance with the dictates of reason." - hasan şaş
hesabın var mı? giriş yap