zülüf dökülmüş yüze

• orta anadolu abdalları ne güzel söylemiş, zülüf dökülmüş yüze, kaşlar yakışmış göze... yakar , harab eder bu türkü. bazen amaçsız kalabalıkların ortasında abdal damar tutar galebe çalar bu aciz mantığı. bağır ha bağır... içinden kurtulsa o avaz ne olur sanki... bırak deli desinler.
  birden avaz ile kristalize olsun mu tabiat. mnı yurdunu isktiğimin tabiatı. donsun mu adımlar. araçların, arabaların harala gürele çalışan bankaların, dükkanların kül olduğunu görsem mi.
  zülüf kalmadı ki yüze dökülsün. kaşlara jilet atmış kızlar çük gibi belermiş altından gözleri. hay ben bu maneviyatsızlığın... candan usandık, cefadan usandık... mezar olsa girmeye iğrenir insan bu suretlerin çirkefliğine daldıkça.