ölüm kere ölüm / ölüm kare

• ismet özel'in bir zamanlar yazdığı gerçek hayat dergisinde çıkmış şiiri. okuyalım:
  
  isa golgota'ya çıkarken tökezlemeden önce
  önü sıra sendeleyip ayağı burkulan bendim
  yâr idim dulda saydı beni açmak isteyen gonca
  dert oldum hira'ya beni teskine geldi efendim
  
  ilk ben üşüdüm sonradır tur-i sina'daki sağnak
  dağa çıktım kurdu geberttim beni korkuttu keme
  çalmadığım kapı kalmadı can evimden taşarak
  duyan olmadı âvâzım ki desin hallaç kekeme
  
  ilenen oylumsuz kalır kargışın imza yeri boş
  aşka düşmek eceliyse bedeni coşturur anız
  ruh körelten çare bulmaz ilaç olmaz telâşlı döş
  pis mürekkeple çürük dil tokuşturanlardansanız
  
  kul beni bilmeyişin vakti ecelden kim sıyıra
  bir benim sayıklayan âdem'i imlâ eden adı
  bu yüzden bana değmeden dünyadan bir üvendire
  gittim çekip başımı gittim hakikat duraksadı.
  
  ismet özel