2 entry daha
  • hemen hergün sokaklarda onlarcasını gördüğüm 'çocuk'lara:

    şiirim kabahatimden büyük

    sen tombul yanaklı çocuk
    doğdun ve sana bir ad konuldu
    sen kaburga kemikleri sayılı çocuk
    sana bir ad konsa da olurdu konmasa da olurdu

    senin adın açlıktı, yoksulluktu
    yüzüne gülümsemeyi çizsem
    gözlerin yalanlardı bunu
    tombul yanaklı çocuğa kalsa
    seve seve paylaşırdı seninle mutluluğu

    omuzların ne kadar da zayıf
    ve ne kadar ağır yükün
    tüm insanlığı yüklenmişsin çünkü
    işte o insanlığı gömmek gerek
    talihin kadar kara gözlerinin çukuruna

    uzun parmaklı zayıf ellerin
    tutmak istemiyor gibi bu dünyadan hiçbir şeyi
    öyle yakın duruyorsun ki ölüme
    toprağa verilecek bir bedenin yok gibi

    tüm insanlar adına suçlu benim biliyorum
    fazla kiloları için insanlığın
    senden özür diliyorum.

    o tombul yanakları senden biz çaldık.

    --- ali yıldız---
71 entry daha
hesabın var mı? giriş yap