journal d'un cure de campagne

• bresson sıkı bi adam belli ki...dertli hem de çoook..kafası her büyük adam gibi fazlasıyla karışık..filmi iki kere izlemeye başladım, iki seferde aynı yerde kaldım. devam edemedim..daha berrak bir kafayla seyretmem gerek galiba..ama film de bizim köy papazı şöyle niçevari bir laf etti ki, ya da bakkal defterine yazdı ki diyeyim:''tanrı bize iyi ile kötüyü çok net bir şekilde ayıracak bir kafa verseydi kesinlikle yaşayamazdık.''kelimesi kelimesine böyle değil ama bu meramda birşeyler yazdı...film genel olarak bu sözün üzerine inşa edilmiş gibi geldi...bu laf bu kadar mı önemli bilemem buna benzer lafları kocakarı irfanıyla annanem de söylüyor ama kendisi ne fransız ne de yönetmen..birileri annaneme kulak verse iyi olur...siyah beyaz bir film ama siyahı beyazdan ayırt etmenin varoluşun temeline konulmuş bomba olduğunu söyle..neyse zaten filmi sonuna kadar seyredememiştim..belki son yarım saatte bresson ağzımın payını verir...