hans j. morgenthau

• ortaya koyduğu realizmin temel ilkeleri dönemin diğer realistleri tarafından da kabul gören, 2. dünya savaşı sonrası amerika birleşik devletleri'nde realizmin gelişmesi ve uluslararası ilişkiler disiplininin şekillenmesinde önemli bir konumu olan uluslararası ilişkiler teorisyenidir.
  
  morgenthau'nun belirlediği prensipler, temelde, insan doğası ile ilgili 'özcü' (essentialist) bir bakışa dayanmaktadır. thomas hobbes'un görüşlerinden esinlenen morgenthau, insanları özünce bencil, güç ve iktidar hırsıyla hareket eden ve kendi çıkarları peşinde koşan varlıklar şeklinde görmektedir. morgenthau da tıpkı hobbes'da olduğu gibi, bu savaş halinden kurtuluşun tek çaresini kişilerin kendini yönetme yetkisinden vazgeçip bunu toplumsal-siyasal otoriteye yani devlete, devretmelerinde görmektedir. morgenthau'nun bu yaklaşımında, eleştirdiği idealizmde olduğu gibi insan doğasıa ilişkin 'özcü' bir bakışın hakim olması dikkat çekicidir. idealistler insanı özde iyi ve barışsever düşünürken, morgenthau ve realistler insanı özde bencil ve çıkarcı olarak nitelendirmektedir.
  
  insan doğasına yaklaşımında çıkar kavramını ön plana çıkaran morgenthau ulusların da bireyler gibi çıkarlar peşinde koştuğunu savunur ve 'ulusal çıkar' kavramına büyük önem verir. bu ulusal çıkar, uluslararası güç ilişkilerinde tanımlanır.
  
  (bkz: idealizm/@ultrags)