l'ignorance

• ülkesine hasret duyanların, bilinmeyeni özleyenlerin üzerine yazılmış milan kundera romanı.
  
  “dönüş yunancada nostos demek. algos keder anlamına geliyor. yani nostalji doyurulmamış dönüş arzusundan kaynaklanan bir keder. avrupalıların çoğu bu temel kavram için yunanca kökenli bir sözcük ( nostalgie, nostalgia), sonra kökü kendi ulusal dillerinden gelen başka sözlükler kullanabiliyorlar. ispanyollar anoranzo diyor; portekizliler saudade diyor. bu sözcükler her dilde farklı anlamsal nüansa sahip. çoğunlukla sadece ülkeye dönüşün olanaksızlığının neden olduğu hüznü belirtiyorlar. sıla hasreti. gurbet acısı. ingilizcedeki homesickness. ya da almancadaki heimweh, hollandacadaki heimwee. ama bu, bu büyük kavramın daraltılması anlamına geliyor. en eski avrupa dillerinden biri olan izlandacada iki ayrı terim kullanılıyor: söknudur: genel anlamıkla nostalji; ve heimfra: sıla hasreti. çekler, yunanca’dan alınan nostalji sözcüğünün yanı sıra bu kavram için stesk diye kendi isimlerini ve kendi fiillerini kullanıyorlar. çekçe de en dokunaklı aşk cümlesi : styska se mi po tobe: sana hasretim; yokluğunun acısına dayanamıyorum. ispanyolcadaki anoranzo, anorar (nostalji duymak, özlemek) fiilinden gelir, o da latince ignorare (bilmemek) sözcüğünden türeyen katalanca enyorar‘dan. bu etimolojik aydınlatmanın ışığında, nostalji, bilmemenin acısı olarak ortaya çıkıyor. uzaktasın ve ben sana ne olduğunu bilmiyorum. ülkem uzakta ve ben orada neler olduğunu bilmiyorum. bazı dillerin nostaljiyi kullanmakta sıkıntıları var: fransızlar nostaljiyi ancak yunanca kökenli nostalgie ismiyle ifade edebilirler ve fiilleri yoktur. şöyle diyebilirler: je m'ennuie de toi (seni özlüyorum) ama s'ennuyer (özlemek) sözcüğü zayıftır, soğuktur, her halükarda böylesine ciddi bir duygu için fazla hafif kalır..."