geocaching

• beni giderek kendine baglayan oyunsu tutkudur geocaching. gezmeyi hep sevmisimdir ama simdi amacli bir gezi daha da eglenceli hale geldi bu sayede.
  onceden para verseniz gitmeyecegim, gormeyecegim yerlerdeki kutulari bulmaya gidiyorum. istanbulda niye bu kadar az kutu var diye uzulup, vaktimi
  kutu koyacagim yerleri belirlemek ve oralara uygun kutular hazirlamakla geciriyorum. istanbulda kucuk bir zumre ugrasiyor bu isle.
  bir elin parmaklari kadar var ya da yokuz. bir ara sultanahmet'te yapilan bir event ile hem burdakilerle hem de o esnada turkiyede bulunan geocachecilerle
  tanisma firsatim oldu. cok ilginc bir ortamdi. ben senin surdaki kutuyu buldum, sen benim surdaki kutuyu buldun muhabbeti ; belki disaridan bakildiginda
  hicbirsey ifade etmeyebilir ama daha 5 dk once sokakta gorsen tanimadigin biriyle heyecanli ve samimi bir muhabbetin icine giriyorsun.
  maalesef cok az biliniyor ulkemizde. ve kutulari hayatta tutmak da baska bir sorun. istanbul oylesine kalabalik bir yer ki yuzlerce kisinin ortasinda kutuyu
  saklamak ya da saklandigi yerde bulmak zorundasiniz. tabi bu esnada birilerinin size gormesi cok olasi. ve sizden sonra gidip sizin kurcaladiginiz yeri kurcalamasi
  da. olmazsa olmaz diyebileceginiz istanbul’un simgeleri haline gelmis yerlerde en fazla 1 ay dayaniyor bu kutular.
  web sayfasinda kutularin konumlarini dunya haritasinda gorebiliyorsunuz. avrupada oylesine yogun bir kutu agi gozukuyor ki, turkiye corak bir yer kaliyor onlarin yaninda.
  hani buradan da gelismislik seviyesi belli olur mu demeyin, oluyor sanki.
  bu oyunu insanlar ailecek veya takimlar halinde oynuyorlar. neden siz de bu eglenceli oyuna katilmayasiniz ki ?