palyatif toplum

• kitap içerisinde aldo palazzeschi'den bir alıntı:
  “acıda bulabildiği gülünecek şey oranında derindir insan.daha önce insani acının derinliklerinde gömülü olmayan biri yüreğinin derinlerinden gülemez.”
  bunun yanında bir de daha önce (bkz: şeffaflık toplumu) kitabında vurguladığı düşüncelere paralel olarak
  “özgürlük ve gözetim birbirinden ayırt edilemez hale gelir.” söylemi en takılı kaldığım yerlerden oldu.
  
  en zorlayıcı kısmı da “acının ontolojisi” bölümü olduğunu düşünüyorum. biraz varlık felsefesinden temel gerektiriyor.