şükretmek

• "çok sevgili inandığım,
  
  hep ağzımın söylediği bir şeyi bu sabah uyandığımdan beri içim söylüyor sonsuz kere; şükürler olsun! "bugün yanlış" dedim kendisine, "o kadar çok işim var ki, sana zaman ayıramayacağım" ama dinlemiyor, herkesi, her şeyi kare kare aklıma ve gözümün önüne getiriyor.
  
  şükrediyorum anneme,
  bana böyle güzel bir anneanne aşkı yaşattığı için öncelikle. babamla evlendiği için. beni dünyaya doğurduğu için, her günümü sevgisine buladığı, her yönümü korumasıyla çevrelediği, dünyayı bana ne kadar sevilebilir ve eğlenilebilir bir yer olarak tanıttığı için. neye kıymet verileceğini öğrettiği, insanın sadece varoluşu sebebiyle sevilebileceğini gösterdiği için. yanağıma öyle dokunduğu, gözünde o ifade, dudağında o gülümseyişle bana baktığı için.
  
  şükrediyorum arkadaşlarıma,
  ruhlarının her santiminin güzelliğiyle kıblemi insana çevirmeme sebep oldukları için, beni buna hiç pişman etmedikleri için, "ama arkadaşlar iyidir"in, bu özelliksiz 3 kelimenin, içi doldurulduğu zaman insanın hayatını, eksenini, döngüsünü, ritmini nasıl değiştirebildiğinin ve güzelleştirebildiğinin canlı kanıtları oldukları için, ortak zihin yaratabildiğimiz ve bununla çılgınlar gibi eğlenebildiğimiz için, onları sevmeme izin verdikleri ve sevgilerini gösterdikleri için, uzakta kalmalarına rağmen daima yapyakınımda oldukları için, görmeden geçirilen 1 günün sonrasında sıtma krizindeymişçesine birbirimizin kollarına atılabildiğimiz için.
  
  şükrediyorum bedenime,
  her şeyden önce tam olduğu için, istediklerimi yapmama, istediğim yere gitmeme imkan tanıdığı için. ellerim başka tenleri sevmeme, gözlerim her güzelliği görmeme, kulaklarım müziğimi dinlememe, aklım başka kafaları da düşünmeme müsaade ettiği için.
  
  şükürler olsun."