şükretmek

• +erenler ne haldesiniz?
  -efendimiz, buldukça şükrediyoruz, bulamadıkça sabrediyoruz.
  +onu buhara'nın köpekleri de yapıyor, buldukça dağıtacaksın, bulamadıkça şükredeceksin.
  
  (bkz: paylaşımcılık)
  (bkz: bayezid bistami)
• her zaman oturdugu koltuktaki minderini ve yastigi bos gorup huzunlenip ofkelenirken birden verilen oguttur;
  
  sukret! sadece yan odada yataginda uzaniyor. oturamasa da hayatta baban!
• "çok sevgili inandığım,
  
  hep ağzımın söylediği bir şeyi bu sabah uyandığımdan beri içim söylüyor sonsuz kere; şükürler olsun! "bugün yanlış" dedim kendisine, "o kadar çok işim var ki, sana zaman ayıramayacağım" ama dinlemiyor, herkesi, her şeyi kare kare aklıma ve gözümün önüne getiriyor.
  
  şükrediyorum anneme,
  bana böyle güzel bir anneanne aşkı yaşattığı için öncelikle. babamla evlendiği için. beni dünyaya doğurduğu için, her günümü sevgisine buladığı, her yönümü korumasıyla çevrelediği, dünyayı bana ne kadar sevilebilir ve eğlenilebilir bir yer olarak tanıttığı için. neye kıymet verileceğini öğrettiği, insanın sadece varoluşu sebebiyle sevilebileceğini gösterdiği için. yanağıma öyle dokunduğu, gözünde o ifade, dudağında o gülümseyişle bana baktığı için.
  
  şükrediyorum arkadaşlarıma,
  ruhlarının her santiminin güzelliğiyle kıblemi insana çevirmeme sebep oldukları için, beni buna hiç pişman etmedikleri için, "ama arkadaşlar iyidir"in, bu özelliksiz 3 kelimenin, içi doldurulduğu zaman insanın hayatını, eksenini, döngüsünü, ritmini nasıl değiştirebildiğinin ve güzelleştirebildiğinin canlı kanıtları oldukları için, ortak zihin yaratabildiğimiz ve bununla çılgınlar gibi eğlenebildiğimiz için, onları sevmeme izin verdikleri ve sevgilerini gösterdikleri için, uzakta kalmalarına rağmen daima yapyakınımda oldukları için, görmeden geçirilen 1 günün sonrasında sıtma krizindeymişçesine birbirimizin kollarına atılabildiğimiz için.
  
  şükrediyorum bedenime,
  her şeyden önce tam olduğu için, istediklerimi yapmama, istediğim yere gitmeme imkan tanıdığı için. ellerim başka tenleri sevmeme, gözlerim her güzelliği görmeme, kulaklarım müziğimi dinlememe, aklım başka kafaları da düşünmeme müsaade ettiği için.
  
  şükürler olsun."
• "şükretmek konusunda yapılan en büyük hata; zor anlarda, kötü durumda "buna da şükür" demek ya da daha kötü durumdaki kişilere bakarak "biz halimize şükredelim" demektir. maalesef böyle şeyler söylemek alışkanlık olmuştur. bu yanlıştır. kötü durumlar için şükredilmez, yardım için allah'a dua edilir, "allah beterinden saklasın" cümlesi kullanılır.
  iyi şeyler için, güzel nimetler için şükrediniz. şükür; güzel nimetleri için allah'a edilen teşekkürdür. nimetler şükrettikçe çoğalır.
  tekrar söylüyorum; zor durumlar, kötü durumlar için şükredilmez, dua edilir."
  
  kaynak: habertürk- öteki gündem programından akılda kaldığı kadarıyla alıntı.
  (çok eskiden seyrettiğim bir program olduğu için açıklamalarından alıntı yaptığım ilahiyat akademisyeni kişinin adını hatırlayamıyorum, affola.)
• inançlı biri için; (asıl detay bu, altını çizerim) sahip olduklarının bilincinde olmak, her şeyin olması gerektiği gibi olduğuna inanmak ve minnet duymaktır.
• zengin bir adam ofisinin penceresinden dışarı bakarken, çöpten yiyecek arayan fakir bir adam gördü. kendi kendine, “şükürler olsun fakir değilim” dedi.
  
  çöpten yemek arayan fakir adam, önünden bir ambulansın geçtiğini gördü ve "şükürler olsun hasta değilim” dedi.
  
  hasta adam hastaneye ulaştıktan sonra üzerinde ölü bir adamın yattığı bir sedye gördü. ve “şükürler olsun ki ölmedim” dedi.
  
  sadece bir ölü şükretmez.
• "allah'ım verdiğin nimetlerden bildiklerime şükür, bilmediklerime hamd olsun."
  
  (kızkardeşimden öğrendiğim bir şükür duası)
• manevi huzur getirir. neden aramaya gerek yoktur. sadece şükretmek istemek bile bir nedendir. hayat bize iyi veye kötü ne getirirse getirsin şükretmeyi bilmemiz gerekiyor.
• içtenlikle yapılan bir yakarışın mucizevi biçimde gerçekleştiği görüldüğünde, insanın her bir zerresiyle yüce varlığa karşı hissettiği derin duygu. ve aslında ''her an'' yapılmasının insanın içinde katmer çiçeği gibi bir huzur abidesi oluşturması. hazine.
• misafirliğe gelen teyzelerin bir suskunluk anında derin bir nefes alıp "allah çok şükür yarabbi." demesi, biraz bekledikten sonra huşu içerisinde muhabbete geri dönmesidir.