roadwork

• king'in dogaustu olay icermeyen nadir romanlarindan bir tanesi.
  
  kucuk yastaki oglunun olumu sebebiyle yavas yavas akli dengesini yitiren, en sonunda da evinin istimlakini durdurmak icin polisle catismaya giren bir adamin oykusu. hem cok gercekci bir anlatima sahiptir, hem de icerisinde bolca donemin politik durumuna gonderme mevcuttur.
  
  hikayeyi etkili yapan sey, george'un ic sesi ile diyaloglari, ve hayatini batiracak hamlelerde bulunurken (oglunu temsil eden sesin) "george, ne yapiyorsun?" diye sorabilmesiydi. bu sayede olaylarin, dusuncelerin aslinda onemsiz oldugunu, ve george'un aslinda intihari coktan kafaya koydugunu anliyorduk.
  
  george etrafindaki insanlara hep davranislari ile ilgili mantikli aciklamalar yapar, karsisindakiler bu aciklamalrin aptalcaligina kafa yorup "iyi ama neden?" diye sorar.. oysa george'un tum cumleleri manipulasyondur, - zaten isin sonunda intihara coktan karar vermistir. sanirim bunu anlayan tek karakter, ona bombalari satan zenciydi, george'un butun o politik - ekonomik - buyuk sirketler karsiti soylemlerini dinledikten sonra "sen intihari coktan kafana koymussun, ve sana bunun icin yardim etmeyecegim" diye kestirip atmisti.
  
  bu anlatim tarzi okuyucunun ana karakterle ozdeslesmesini kolaylastirmakta, ve finalde onun yasadigi uzuntuyu size yasatmaktadir.