the godfather part ii

• tekrar tekrar izledikçe yeni defineler bulunan şaheser. serinin ilk filminde don vito yaşlanmıştır bahçede michael'la sohbet etmektedir. üstü kapalı öğütler ve itiraflarla birlikte (filmin kapağında da görülen) birilerinin elinde oynattığı ipe bağlı aptal kuklalardan biri olmayı reddettiğini söyler.
  bu filmde ise don vito gençliğinde yeni yeni zengin olmaya başlamaktadır. kendisinden haraç isteyen fanucci'yi öldürecektir. festival günü binaların tepesinden izlemektedir. fanucci iplerle oynatılan kuklaların önündeki sahnede biraz durur izler ve evine son kez gider. evinin kapısında genç don kukla olmayacağının göstergesi ilk fiilini gerçekleştirir. ailenin temelini atan bu düstur olmuştur ve bence iki film arasındaki en nefis bağlantı da budur.
  filmin sonunda michael'in, aklından geçenlerin bağlandığı son nokta; yani babanın doğum gününe dönüşü, güçlendikçe yalnızlaşan, kendine inancı arttıkça dışa dönük ızdırabı artan bir adam olarak portresi harika sunulmuştur.
  bir diğer güzel sahnede ise; fredo küba'ya gelir birkaç gün geçer, herkesle yeni tanışır. hyman roth'un elemanı jonny ola ile de michael tanıştırır(!) aynı günün akşamı tüm grup bir gösterinin oldugu bara giderler. birinin "burası harika fredo böyle yerleri nerden buluyorsun?" sorusuna "johnny ola getirmişti beni de" der. demek ki yeni tanışıyor gibi davranmışlardır. michael anlar ki kardeşi tarafından satışa gelmiştir. o anda michael'in yüzündeki ifade annesine sormak üzere infaz kararını vermiş gibidir. (bu tespitte emeği geçen le spleen'e teşekkürler)