jakoben

• fransa'da 1789 ihtilali ve bu ihtilal sonrası hem ülke içinde hem de ülke dışındaki devrim – karşı devrim çatışması jakobenleri iktidara getirmiş, dıştaki devrim karşıtlarına yönelik savaş tam anlamıyla bir meydan savaşı olurken içte ise hıristiyanlığa yönelik (dechristianisation) başta olmak üzere halkın zihinlerini devrim kişiliklerine aşina edecek uygulamalara gidilmiştir. ancak bu uygulamalar hiç de umulduğu gibi devrimin içsel bir duygu haline dönüşmesine yol açmamıştır. bunun en önemli nedenlerinden biri hiç kuşkusuz ekonomiktir. zira baskıcı bir yöntemle, karşı devrime yönelik uygulanan terör yılları devrimi kurtarmasına rağmen burjuva aydınlanmasının da önünü açmıştır. baskıcı yılların sağladığı istikrar ve "tek ulus" olgusundan yararlanan burjuva sınıfı topraklarını genişleterek varlığını sağlama almıştır. öte yandan jakobenlerin “özgürlük” anlayışı ve iktidarın kullanımındaki aksaklık da, toplumun devrim konusundaki anlayışlarının değişmesine yol açtığı söylenebilir.
  
  devrim esas olarak soyluluğa ve kilise’nin mutlak iktidarına olan bir başkaldırı iken güçlünün daha güçlü zayıfın daha zayıf olduğu bir düzen getirmiştir. çünkü soylu kişilikleri değil soyluluk kurumunu yıkmış, merkezi devlete karşı toplumsal direnişe vesile olabilecek bir nedeni ortadan kaldırmıştır. böyle bir ortamda da “ateşleyici” toplumun ekonomik anlamda üstün kitlelerin otoritesine (burjuva yapılanmasına) boyun eğmesi kaçınılmaz olmuş, toplum hızla tek bir temsilcisini, kurtarıcısını aramaya koyulmuştur. bu kurtarıcı ise napoleon bonaparte olacak ama onun da hırsı fransa'ya bolca düşman kazandırarak fransa'nın tarihine yeni bunalım yılları ekleyecektir.
  
  içerikte bahsi geçen terör yılları için: (bkz: terör rejimi)