azil

• bu kitabı her zamanki gibi diğer hakan günday kitaplarıyla kıyaslarsak hakan günday'ın her kitabında değişime uğradığını fakat okunurluğundan birşey kaybetmediğini söylemeliyiz. azil'in diğer hakan günday kitaplarından ayrılan yanı tespitlerin ve tezlerin fizik temelli felsefeye oturtulması, azil karakterinin malafa haricindeki diğer kitaplarda olduğu gibi masal kahramanı tadında hayranlık yaratan karakterlerden uzak ve delilikle dahilik arasında sürekli olarak gidip gelen bir aptal olmasıdır diyebiliriz.
  
  azil'de siğer hakan günday kitapları gibi bir solukta okunup bitirilen bir kitap fakat sağlam kurgusuna rağmen olaylar yavaş ilerliyor bunun yerini tespitler almışki buda yazarın karaktertistiğine daha uygundur bana göre. bunun dşında azil'de daha önce hepimizin düşündüğü yada birçok yerde okuduğu felsefenin iyilik, tanrı, varlık, vb. konuları daha önce hiç karşılaşmadığımız biçimde anlatılıyor ve güzel br yemekten sonra ağzınızda kalan tadı aklımızda bırakıyor. azil hakan günday'ın son ve pek güzel kitabı. azil'de hikayeyi bazen asilden bazen mektuplardan bazen yazardan ve sürekli olarak değişen bir anlatıcıdan dinlememize rağmen kitaptan kopmuyoruz bu zor anlatım şekli hiç rahatsız etmeden sizi içine alıyor.
  
  azil hakan günday'ın bir sonraki kitabını okur okumaz beklemeye başlamamıza neden olan okunası kitap. fakat piç'i okuduktan sonra piç, kinyas ve kayra'yı okuduktan sonra kinyas ya da kayra olduğunu düşünenlerin asil olmayı düşünmeyecekleri kitap.