objet petit a

• lacan ^*a göre aynadaki benliğin tarifi,
  aynada görülen bedensel bir bütünlük, tamlık yanılsaması yaratan öteki, ben’in temelidir. bu ilk, “öteki”, lacan’a göre “küçük” öteki’dir küçük “a” ile autre olarak yazılmaktadır. zamanla çocuk başka küçük öteki’ler de algıladığında; bu algılar bedensel tamlık yanılsamasını bozar, parçalanmaya, eksik’e saldırganlık tepkisiyle karşılık verir. ancak tüm bu öteki’ler imgesel düzeyde varolurlar. büyük “a” ile yazılan öteki , simgesel düzendir. subje küçük öteki ile imgesel düzende karşılaşıp bir ben inşa etmeye başladıktan sonra, kelimenin psişik ve gramatik anlamında bir “özne” olabilmesi için, simgesel düzende de büyük öteki ile karşılaşmak zorundadır. büyük öteki, oradan dışarıdan biryerden kendimize bakarak, kendimizi olmak istediğimiz gibi gördüğümüz konumdur.
  
  küçük öteki, bir tür "ayna ayna söyle bana benden güzel var mı dünyada? " sorusunu sorduğumuz yer ve zaman
  büyük öteki ise " kendimize toz kondurmadığımız " yerdir,zamandır,hayaldir.
  
  agresyon masal da olsa mevcut. kraliçe aynayı kırar. ayna kırılması uğursuzluk getirir. uğursuzluklar ölene dek ardarda devam eder. benlik gücenir, küser, konuşmaz, sonra konuşur,açılır, sorar, iyice burnu sürtülür, traşlanır.
  
  öteki ismi üzerinde öte içerdiğinden. ötelenir.ötelenemeyen küçük ötekisinde kalır. agresyonda kalır, büyük ötekisinde kalır. ötesine geçmek, ötelenmek ,aynaları kırmamak, kendine çok düşmemek yeğdir.
  (bkz: kime göre neye göre)
  (bkz: jacques lacan)
  (bkz: zizek)
  (bkz: panoptik)
  (bkz: bakış)
  (bkz: autre)
  (bkz: öteki)
  (bkz: anamorfoz)
  (bkz: benlik hesaplaşması)