güzel isimlendirme ^*

• (bkz: husn i talil)
• korku, iğrenme vb. duygular uyandıracak kimi durumları ya da anıldığında insana üzüntü verecek olayları, isimleri söylememek için dilde yaygınlaşmış kalıp kullanımlardır.
  örnekler:
  ölmek- vefat etmek, hakkın rahmetine kavuşmak...
  kusmak-istifra etmek, çıkarmak.
  büyüğünü yapmak- sıçmak.
  ölen kişinin adı bir çocuğa konduğunda onu adıyla değil "adı güzel" diye çağırmak
  gaz çıkarmak- osurmak, geğirmek.
• britanya'nın köpeklerinin "euphemism" dedikleri hadise.
• günümüzde türkçe'yi yalınlaştırma çabalarına kurban verilmiş olan terimlerden biri olan teşbih-i beliğ yerine kullanılagelen türkçe dil bilgisi terimidir. eskiler teşbih-i beliği açıklarken edeb-i kelam ifadesini de kullanırlardı zira kem^* kelamı edepli söyleme şekli olarak bilinirdi halk arasında.
  yani, olumsuz bir durumu ifade ederken sarfedilecek kelimenin asıl haliye kullanılması halinde oluşabilecek tepkisel hislerden ve/veya izlenimlerden uzak durmak için durumu görece daha olumlu anlamlara gelen kelimelerle (üzerine saydam bir tül koyarak) servis etme sanatıdır.
  örnek vermek gerekirse:
  ölüm: son uyku
  ölüm anı: son nefes
  verem: ince hastalık
  kör: görme engelli
  sağır: işitme engelli
  şisko: balık etli
  ingilizcesi için (bkz: euphemism)
• bazi kelimelerden kotu izlenim, cagrisimlardan kurtulmak icin daha guzel kelime ve kelime grubu kullanma.
  
  ince hastalik=verem