ein kind

• thomas bernhard'ın otobiyografik beşlemesinin beşinci kitabı.
• türkçe çevirisi var mıdır yok mudur meçhul..ilk dört kitap bir şekilde bulunabiliyorsa da ben daha 'bir çocuk'u bulanına rastlamadım. aramalarım devam ediyor o ayrı...ilk dört kitap demişken yeniden hatırlatmakta fayda var:
  
  neden: (bkz: die ursache)
  mahzen: (bkz: der keller)
  soluk: (bkz: der atem)
  soğukluk: (bkz: die kalte)
  
  edit: mitostan aldığım maili üzülerek aktarıyorum ki yayınevi 'bir çocuk'u hiçbir zaman yayımlamamış. sağda solda yanına 'mitos 1997' diye not düşmeyin artık!
• 'çocuk'
  boyu yetmiyor, sele yüksekte çok, ayakta pestili çıkmış, halasının evi yakınlaşmak bilmiyor, zinciri atmış bisikletin, haymatlos ruhlu fernwehkolik bernhard kaçamıyor. halbuki koşsa ne rekorlar kıracak ama kafası çalışan bir koca yürekli o, kahraman olmak için sürüyor, mahkum yürüyor, sığınıyor.
  tüm otobiyografinin merkezinde başarısız yazar, romanı aç keçisi tarafından kemirilen büyükbaba tüm heybeti ve bernhard'ı bernhard yapıp bize bahşedişiyle ansiklopedi gibi dimdik duruyor, tavsiyeleriyle hafızaya kazınıyor:
  "önemli olan, her şey hakkında bir şeyler biliyor olmaktır."
  "anarşistler dünyanın tuzudur."
  "en üst noktaya ulaşınca etrafımız bizi takdir eden izleyicilerle dolsun isteriz."
  sen yine de,
  "gözlerini her zaman en yukarıdakine, en tepedekine dik."
  ve
  "her zaman güzel şeylere bak."
  
  thomas bernhard da sonunda herkes gibi en başa dönüyor, çocukluğuna.
• beslenmenin sonuncusu olması ve çocukluk zamanlarını anlattığı için prequel diyebiliriz.
  
  "bizim bir evimiz yoktu, sadece kalacak bir yerimiz vardı."
  
  "var olmayan malları satan herkes yargılanır ve hüküm giyer, diyordu büyükbabam, kilise hariç. onlar tanrı'yı ve kutsal ruh'u herkesin gözü önünde satar ve cezasız kalır."
  
  "yağmur sanki her şeyimi alıp götürmüş, bana zavallılığımdan başka bir şey bırakmamıştı."