ölgülük

• fethiye/akdeniz bölgesi kültüründe konukevi gibi köyün ortak malı olan mekan olarak cenaze evine değil de ölünün, cenazenin sahibi, ölüm/ölü çıkmış eve ölgülük denir. bizim yörede ölüm ve taziye için ayrı mekan bulundurma yok. öylesi taziye evinin sosyalleşmeye ve kamuoyu biçimlenmesine yarayan halini açıklıkla diyarbakır taziye evlerinde görmüştüm.
  
  sozce.com'da şaşırtıcı biçimde bu anlamı yok, sadece birçok yöredeki anlamı olan başsağlığı bildirilmiş.
  
  sesletiminde vurgu ilk hecenin sonunda, yani yazmaya çalışırsak öl'gülük gibi. (başsağlığı anlamındaki ölgülüğün sesletimi farklı çıkabilir.)
  
  ölü evine (ölgülük) cenazeye 3 çeşit insan gelir: seyirciler (seyre bakıcılar), canı acıyanlar, çalmaya gelenler.
  
  (bkz: ölü yıkama/@ibisile), yüneklik
  (bkz: düğün evi)
  (bkz: ölgü), ölülük
  (bkz: elgülü), yas evi
  (bkz: övgülük)
• akdeniz bölgesi'nin bazı yörelerinde, vefat eden kişinin evine verilen isim. her ne kadar yaşar kemal sözlüğü'nde yer almasa da bizim alanya ve civarında çok kullanılır. yörükler "taziyeye" değil, "ölgülüğe" gider.
  
  etimolojik kökenini bilmiyorum ancak öz türkçe olabileceğini düşünüyorum. az önce, bir ortamda, hemşehrim olduğunu bildiğim birine, "ölgülüye gideceğim." dediğimde, anlamayıp yüzüme bakınca, merak edip sözlüğe bir bakmak istedim. neyse ki, fethiyeli bir arkadaş, yıllar önce yazmış da sözcüğün, rahmetli babaannemin uydurarak bizi troll'lediği bir sözcük olmadığını anladım.^*
• uygur lehçesinde "ölmeli" anlamına gelen türkçe kelimedir. örneğin "bilgilik" kelimesi de bizdeki bilmeli anlamına geliyor. ben de doğu türkistanlı uygur türkü abdurrehim heyit'in "el yurt üçün" adlı parçasını dinlerken farkettim. tavsiye ederim tınısı hoş bizden bir eser gibi hissetirir.