gülten akın

• "dost,
  
  cennetten nefret ederim. ama cehenneme de dayanamıyorum artık. yaşlandım da ondan mı, 'neredesiniz?' diye bağırırım bazan. bazı dostlara, sana ve bir iki başkasına (sana gücenişimde bir dost umudu sezmedin mi?)
  insan kendi yanlışlarıyla yakalanırsa, kimi çağırabilir? kim gelir onu kurtarmaya? bir de onur geleneği var. onu ne yapmalı?
  
  cemal kardeş, bu mektup böyle başladı, böyle de gönderilme şansı varsa, bil ki gerçekten kötü durumdayım. alışılmış, anahtar açıklama sözleri vardır. hastalıklar, alışılmış ilgilerden yoksunluklar gibi. hiçbiri değil. belki bunlar da var. bunlar hep olmuştur ama, böyle bir mektup yazılmamıştır. öyleyse.. durum berbat.
  bu yılı (yani geçen), hemen hemen hiç yazmadan geçirdim. bir iki ay daha yazmayacağım. sonra, ya hiç. ya da gerçek bir toparlanış. gönderdiklerimin hepsini severek yazmıştım. o "anı-öykü"ler biriktirip bir kitaplık olacaktı. uzadı. ben de sana gönderiyorum. bak bakalım.
  
  tanımadığım zuhal'i ve seni kutlarım.
  
  içten dilerim mutluluğunuz sürsün.
  
  rüzgârı mı istersiniz, kışın? denizi mi istersiniz, yazın? gelin gerze'ye. zuhal'le.
  sevgiler." (gülten akın'ın cemal süreya'ya mektubundan)
  
  dostun geliyor cemal abi akşam sofrasına; hazırlan.