önce ekmekler bozuldu

• ...sonra her şey. her şey ekmekle başladı; ekmekle bitecek.
  
  bir çocuk, bir ekmek almak için evinden çıkar. bir çocuk. bir ekmek. neye inanırsanız inanın, ikisinin de kutsal, ikisinin de kıymetli, ikisinin de alabildiğine saf ve masum olduklarını inkar edemezsiniz. çocuk, ekmek almak için evinden çıkar ve geri dönemez. niçin? çünkü birtakım adamlar, kirli ellerini birtakım ekmeklere sürmüşlerdir; ekmekler bozulmuştur. çünkü çocuk, daha ekmeğe varamadan kirli eller çocuğa da dokunmuştur.
  
  bir gün, bir yerde, bu kirli ellerin, bu çocukla yeniden karşılaşacaklarına inanıyorum. çünkü inanmasam içimdeki bulantıyı, öfkeyi, cezalandırma arzusunu dindiremeyeceğim. bir sabah uyanıyorum, yediğim ekmek boğazıma diziliyor, yutkunamıyorum. besbelli bugün ekmekler tümden bozuldu diyorum, çocuk da uyanamadı. merak ediyorum; kirli ellerin sahipleri, ekmek almaya giden çocuğa ne diyecekler? annesine, babasına ne diyecekler? ya allah'a ne diyecekler? ya ekmeğe? yedikleri ekmek nasıl boğazlarından geçecek? ekmeğe zerk edilen zehir, kirli ellere ve kirli bedenlere ne zaman sirayet edecek? adalet bu dünyada ne zaman hüküm sürecek? ya da sürecek mi?
  
  önce ekmekleri bozdunuz. sonra çocukları öldürdünüz. kutsalı, kıymetliyi, masumiyeti katlettiniz. ben sizi bu dünyada affetmiyorum. dilerim allah da affetmesin.